Luna op een High School in Amerika: “Hoe mijn jaar was? Onbeschrijfelijk!”

“Onbeschrijfelijk” is meestal het woord dat ik gebruik wanneer mensen aan mij vragen hoe mijn High School jaar was. Nu ik ongeveer een maand thuis ben, heb ik nog steeds hetzelfde gevoel. Je kan je haast niet voorstellen wat er allemaal door je heen gaat in zo’n jaar. Je bent zenuwachtig, blij, boos, geïrriteerd, maar vooral super happy dat je de kans hebt gekregen om naar het land van de hamburgers en liters frisdrank af te reizen.

Ik droomde al vanaf de eerste klas op de HAVO om naar Amerika te gaan. Hoe dit plotseling zo gekomen is weet ik niet meer. Wat ik wel weet is dat ik vanaf dat moment zeker één keer per dag op de Travel Active site keek om te checken of er alweer een nieuwe blog online was. Zo is mijn “liefde” voor het land steeds meer en meer gaan groeien ondanks dat ik er nog nooit was geweest. Dit is een paar jaar zo door gegaan waar er regelmatig werd gezegd “Die cijfers moeten wel wat omhoog hoor, anders kan je niet naar Amerika”.

Totdat ik in mijn examenjaar belande en toen opeens realiseerde dat als ik echt weg wilde na de zomer, ik me dan nu al langzaam moest gaan inschrijven. Dit was de eerste stap naar het grote avontuur. Eentje die toen al behoorlijk eng was, maar het zoveel keer meer waard was! Uiteindelijk ben ik in Colorado, USA terecht gekomen. Dit is een staat in het midden van de USA waar de winters behoorlijk koud kunnen zijn maar waar je in de zomer het liefst de hele tijd in het zwembad ligt. Het is raar hoe een exchange jaar werkt, want Colorado is en zal altijd mijn thuis blijven, ook al heb ik er ‘maar’ 10 maanden rondgelopen.

Wat mij heel veel heeft geholpen om me zo thuis te voelen is het feit dat ik al vanaf het begin met zoveel mogelijk buitenschoolse activiteiten heb meegedaan. Zo heb ik gevolleybald, gezwommen en getennist na school. Maar ook dingen zoals de powerpuff (waar de meisjes American football spelen en de jongens cheerleaden), bake sales, schoolfeesten en andere activiteiten georganiseerd door de school of de buurt helpen enorm om mensen te leren kennen en zo (net als ik) vrienden voor het leven te maken. Het motto dat je regelmatig voorbij ziet komen helpt trouwens ook ontzettend: “Zeg overal “ja” op en je zal een onvergetelijk jaar tegemoet gaan!”

Afgelopen jaar heb ik ook veel geleerd. Je moet opeens alles zelf regelen in een taal (die voor mij) geen moedertaal was. Je wordt zoveel zelfstandiger en je leert dat je je op sommige momenten maar beter kunt terug trekken in plaats van een probleem te creëren. Niet alleen dit, maar ook het tegenovergestelde heb ik geleerd te doen. Zo zal ik nu veel makkelijker naar iemand toe stappen om een probleem op te lossen of om juist iets met iemand af te spreken iets leuks te gaan doen.