Hoe vrijwilligerswerk op Bali mijn droom heeft waargemaakt

Mijn naam is Merel, ik ben 29 en het is altijd een grote wens van mij geweest om vrijwilligerswerk in het buitenland te gaan doen. Ik wilde erg graag andere culturen en gebruiken leren kennen en daarnaast helpen bij kinderen. Ik werd geïnspireerd door Maggie Doyne. Zij heeft een kinderopvang en scholen opgericht in Nepal. Ik besloot naar de open dag van Travel Active te gaan. Op deze open dag werd ik steeds enthousiaster over het vrijwilligerswerk met kinderen in het buitenland. Na overleg met mijn man en Travel Active, besloot ik om vrijwilligerswerk op Bali te gaan doen. Omdat ik hoorde dat het bekende Ubud veel meer vrijwilligers had dan Lovina, besloot ik om naar Lovina te gaan. Lovina ligt in het noorden van Bali.

Ik koos voor werken in de kindergarten om Engelse les te geven en om daarna te werken bij de grotere kinderen (11/12 jaar), om health care voorlichting te geven. Na deze weken had ik nog een paar dagen vrije tijd om wat excursies te doen in het zuiden. De weken voor mijn vertrek heb ik veel geregeld zoals een nieuw paspoort, verklaring omtrent goed gedrag aanvragen, mijn cv toesturen, medische verklaring tekenen, gepaste kleding kopen (over schouder en knie en toch luchtig), goede vluchttijden uitzoeken en een cursusdag bijwonen van stichting Muses. Dit laatste was een zinvolle dag. Hoe ga je om met cultuurverschillen? Hoe houd je afstand tot alle kinderen maar bezorg je ze toch een leuke tijd? Wat doe je als je een dip hebt? En de belangrijkste les: denk niet dat onze westerse denkwijze altijd de juiste is, stel je flexibel op.

In november was het dan zover, ik vertrok met een tussenlanding op Jakarta voor mijn project vrijwilligerswerk op Bali. Mijn man en ik hebben al meerdere verre reizen gemaakt maar alleen het vliegtuig instappen was erg spannend. Eenmaal aangekomen op Bali stond de chauffeur van de Indonesische partnerorganisatie van Travel Active mij op te wachten, samen met een vrijwilliger die al een tijd op Bali was. Op Bali zijn er eigenlijk geen regels op de weg en het was donker dus ik heb weinig kunnen zien van het eiland. Eenmaal aangekomen werd ik opgevangen op een soort klein bungalow park. Hier kreeg ik een kamer die ik in eerste instantie deelde met  andere vrijwilliger. De kamers waren simpel maar prima. Iedere kamer had twee stapelbedden, een toilet, douche en soms airco. Meer luxe heb je niet nodig.

Het begin van mijn vrijwilligerswerk op Bali begon met de cultuurweek. Op maandag heb ik Balinese cultuur les gehad, Lovina bekeken, een sarong gekocht (welke je nodig hebt in de tempels en op ceremonies) en veel informatie over de komende weken gehad. Dinsdag begon mijn dag met Balinese taalles. Best lastig, maar leuk! Na de taalles heb ik een flower offering class gehad en dit ook uitgevoerd. Op woensdag ben ik drie dagen eerder dan gepland begonnen op mijn vrijwilligers werk. Alle overige vrijwilligers waren al begonnen omdat vanuit een aantal overige landen geen cultuurweek word aangeboden. Ik vond het leuk om met hun mee te gaan en te starten met waar ik voor kwam: vrijwilligerswerk. De kindergarten waar ik begonnen ben had nog nooit eerder een vrijwilliger gehad en was ontzettend enthousiast. De aandacht vonden ze fantastisch. Aan iedere hand hingen 10 kinderen die allemaal ‘miss, miss, miss’ riepen. Op het vrijwilligersproject werken ze met thema’s, ons thema was tellen tot tien in het Engels en boerderij dieren benoemen.

Na het lesgeven gingen we verder met het programma van de cultuurweek. Ik kreeg mijn tweede taalles, hierin werd alles al een stuk duidelijker! Daarna heb ik Balinese kookles gehad, heerlijk! Donderdag werkte ik eerst weer op de kindergarten waar we verder gingen met onze thema’s. En na de kindergarten had ik mijn laatste introductie uitje. We gingen naar een prachtige boeddhisten tempel en naar de holy hot spring. Vrijdag heb ik samen met een andere vrijwilliger, waar ik heel de week mee les gegeven had, en de kinderen een boerderij poster gemaakt van alle dieren die we die week aangeleerd hadden. Deze poster heeft een prominente plek in het klaslokaal gekregen. We hebben bij een lokale winkel schriften, pennen, puntenslijpers en gummen gekocht voor de klas. Op maandag zou ik alleen weer verder gaan op deze school maar eerst was het weekend, dit betekende dat we allemaal vrij waren en Bali konden bekijken.

Gedurende de week hadden we met alle vrijwilligers al een aantal keer de taxi naar Lovina gepakt voor een drankje in de bar of een massage in één van de vele massagesalons. Vrijdagmiddag besloten we om, na school, naar prachtige watervallen te gaan met een chauffeur die veel samenwerkt met de Indonesische partnerorganisatie. De watervallen waren prachtig om te zien, we moesten drie keer door het water heen lopen maar door de vele regenval bleek dit achteraf gevaarlijk omdat we bijna niet meer terug konden komen. Gelukkig hadden we een reddende engel gehad die ons teruggehaald heeft. Een mooie excursie om tijdens je vrijwilligerswerk op Bali te doen wanneer het niet regent!

Vrijdagavond gingen we weer wat drinken met de groep en kwamen we bij een ceremonie. Deze ceremonie was voor de opening van een tempel. En zo vriendelijk en gastvrij als de Balinezen zijn, kregen we drinken aangeboden en stonden we in no time tussen alle locals. Dit was een bijzondere avond! Zaterdagmorgen hadden drie andere vrijwilligers en ik een snorkelexcursie geboekt. Zo bijzonder als dat de bovenwaterwereld is zo bijzonder is ook de onderwaterwereld, echt prachtig.

Helaas werd ik zondag ziek en ben ik vervolgens op maandag even kort met de leiding bij de kliniek geweest om dengue uit te sluiten. De test bleek gelukkig negatief en op dinsdag ben ik dan ook weer naar mijn project gegaan. Het thema voor deze week was tellen tot twintig en wilde dierennamen. De kindergarten begint iedere dag met een korte ceremonie maar op dinsdag was er een speciale ceremonie namelijk voor the new moon. Alle kinderen waren prachtig gekleed. Een cadeautje om hier bij te zijn. Toen vrijdag mijn laatste dag op de kindergarten was aangebroken, kreeg ik een bloemenkrans om mijn nek en hoofd. Ook hadden ze twee tekeningen gemaakt met de tekst Bye Bye Merel en We love you. Ontzettend lief! Het tweede weekend ben ik met één van de leiders naar een Zumba les geweest en heb ik wat souvenirs winkels bezocht.

Maandag ben ik op mijn nieuwe project gestart: healthcare. De problemen op Bali liggen bij persoonlijk hygiëne, haren wassen, handen wassen, tandenpoetsen en gebeten worden door honden. Deze week heb ik iedere dag een ander onderwerp gepakt. Lichaamsdelen benoemen en een menselijk lichaam in elkaar zetten, tandenpoetsen en handen wassen, wat te doen wanneer je gebeten wordt door een hond en sporten. Nu lijkt het of ze dit redelijk goed weten, ze doen het alleen niet. Het is een leuke uitdaging om dit met worksheets en praktijkspellen proberen te veranderen. Doordat deze kids wat ouder waren, ging het communiceren in het Engels redelijk. Deze week was ook een fantastische ervaring. Een meisje vroeg bij het afscheid of ik haar nooit wilde vergeten en ze zei dat ik altijd in haar herinnering zou blijven. Heel erg lief en vergeten zal ik haar en de rest van de kinderen zeker niet. Deze ervaring was er één voor het leven!

Het werd tijd om afscheid te nemen op mijn vrijwilligerslocatie. Ik heb door het vrijwilligerswerk op Bali veel andere vrijwilligers ontmoet uit Amerika, Canada, Nieuw-Zeeland, Oostenrijk, Duitsland en Polen. De één wat langer dan de ander maar ik heb veel mooie herinnering met deze mensen. De laatste paar dagen heb ik nog de toerist uitgehangen in het zuiden, ik heb de water tempel bezocht en de blauwe baaien uit de vakantie folders, heerlijk gegeten en mijn reis afgesloten. Ik vond het gek om toerist te zijn op een plek waar ik eerst vrijwilliger was maar Bali en deze ervaring zitten in mijn hart! Ik heb mijn droom waargemaakt, mede dankzij mijn man, Travel Active en de Indonesische partnerorganisatie. Selamat sore!