Hoe een groepsreis Bali voor een bijzondere ervaring kan zorgen

Het was zover, 3 december vloog ik in mijn eentje naar Bali in Indonesië. Ik begon aan het grootste avontuur van mijn tussenjaar. Ik was al een paar maanden bezig met de voorbereidingen. De site van Travel Active zag ik pas nadat ik al naar zoveel andere organisaties had gekeken. Maar Travel Active was de eerste organisatie waar ik mee kon reizen met mijn 17 jaar. “Groepsreis vrijwilligerswerk op Bali” zag ik staan. Cultuurweek, vrijwilligerswerk én avontuurweek in Ubud. Het was een combinatie van Bali ontdekken en vrijwilligerswerk, perfect dus. In mijn eerste week, de cultuurweek, leerde ik veel over de Balinese cultuur. We werden tijdens de cultuurweek begeleid door twee leuke coördinatoren. Ik deed dit met een groep mensen die ook net waren aangekomen op Bali.

Een week later begon ik met het vrijwilligerswerk. Ik had gekozen voor het health care education project. Samen met mijn partner uit Duitsland bereidde ik elke ochtend de les voor en van 2 tot half 5 gaven we les aan 5th grade (10-11 jaar) op de school Pejeng Kaja. De lessen die wij gaven waren voor de kinderen buiten hun schoolprogramma. Ze kwamen dus vrijwillig. Elke dag waren er gemiddeld tien kinderen. Hoeveel kinderen je in je klas hebt, verschilt per school. Op onze school waren negen vrijwilligers. Andere vrijwilligers waren op andere scholen ingedeeld. Deze kinderen hadden nog nooit les gehad over health care dus begonnen we bij het begin. Handen wassen, bacteriën, tandenpoetsen, je lichaam en haren wassen, infecties en de ziektes die je daarvan krijgt. Soms was het lastig om iets uit te leggen, omdat de kinderen niet zo goed Engels konden. De basiswoorden waren er, maar zinnen begrepen ze nog niet. Dus we werkten veel met plaatjes en vertalingen.

Af en toe vroeg ik me af of de kinderen er wel wat aan hadden. Of ze het wel begrepen wat ik probeerde te vertellen. Daarom was het leuk om te zien dat de kinderen hun handen wél wasten na het spelen in de pauze op dag twee. We hadden verteld wanneer je je handen moet wassen. Omdat ik maar kort iets voor de kinderen heb kunnen doen, heb ik, voordat ik op reis ging, geld ingezameld. Dit zodat ik iets extra’s kon doen of geven. Ik heb een online inzamelingsactie opgezet en veel vrienden en familie hebben gedoneerd. Uiteindelijk heeft dit een mooi bedrag opgeleverd. Met ongeveer de helft van dit bedrag heb ik materialen gekocht voor op de school waar ik les gaf. Ze hadden namelijk niks, alleen een paar lekke voetballen. Ik heb scharen, lijm, linialen, kleurpotloden, verf, puntenslijpers, een voetbal, volleybal en basketbal gekocht voor alle klassen. De kinderen waren er erg blij mee en ik hoop dat ze het goed kunnen gebruiken in de toekomst. Nu ik weer thuis ben, zoek ik een goed doel op Bali waar ik de andere helft van het geld aan kan doneren. Ik heb al een paar mensen gesproken die vaak op Bali zijn geweest die mij hiermee helpen. Ik wil wel graag precies weten waar mijn geld naartoe gaat en wat ermee gedaan wordt.

De laatste week van mijn groepsreis Bali was de avontuurweek. Bijna alle dingen die we hebben gedaan die week vond ik in het begin eng, maar toen we eenmaal bezig waren was het heel erg tof. Raften, vulkaan beklimmen, fietstocht, schildpaddenopvang bezoeken en meer. In de weekenden was iedereen ‘vrij’ van het leuke programma, dus dit kon ik zelf invullen. Ik heb de weekenden doorgebracht met mensen die ik heb ontmoet. Het eerste weekend ben ik naar Gili Trawangan Island geweest met vier anderen meiden. Helaas werd ik hier ziek. Veel mensen hebben hiermee te maken op reis. Maar het gaat meestal snel over.

In het weekend ben ik Ubud ingegaan en ben ik naar de Hidden Canyon geweest met weer andere mensen die ik dezelfde week heb ontmoet. De Hidden Canyon is trouwens een aanrader als je echt van avontuur houdt. Je loopt langs een rivier op je blote voeten en soms ga je door het water en soms over de rotsen. Best wel spannend.

Elke week was ik met een andere groep. Dus het is ook best veel afscheid nemen van mensen die weer gaan en mensen verwelkomen die net zijn aangekomen. Maar je hoeft niet bang te zijn dat je alleen bent. Je krijgt elke week wel nieuwe kamergenoten en nieuwe mensen in je groep waarmee je jouw project van die week doet. De mensen komen vanuit de hele wereld. Ik heb, denk ik, drie Nederlanders ontmoet en de rest kwam uit veel verschillende landen. Zweden, Denemarken, Duitsland, Singapore, Australië, Nieuw-Zeeland, Amerika, Canada en ik kan nog wel even doorgaan. Zo gaaf om over al die landen te horen. Twee meisjes uit Nederland woonden toevallig dichtbij waar ik woon. Dat is dan wel weer grappig. Ik heb nog steeds contact via Facebook, Instagram en WhatsApp. Veel mensen die ik heb ontmoet, zijn een reis door Azië of de wereld aan het maken. Het is zo leuk om hen te kunnen volgen via social media tijdens hun reis.

De weken zijn voorbij gevlogen. Bijna iedereen vraagt of ik langer had willen blijven. Ik zeg dan eigenlijk altijd dat ik dat niet weet. Het was jammer om weg te gaan van zo’n mooie plek met zoveel leuke mensen. Maar het was ook zo fijn om in het vliegtuig naar huis te zitten. Ik heb zo een aantal keer heimwee gehad. Maar deze weken ga ik nooit meer vergeten. De lieve mensen van de lokale organisatie, de lieve mensen van over de hele wereld die ik heb ontmoet, de mooie Balinese cultuur, het mooie weer (ook al was het regenseizoen), het heerlijke eten, de vele dieren en alle super leuke dingen die ik heb gedaan, hebben mijn groepsreis Bali zo bijzonder gemaakt. Een reis om nooit meer de vergeten!