De voorbereidingen van Emmalie op haar Au Pair avontuur in Australië: deel 2

Omdat ik met een reisorganisatie ga, is het regelen van dingen en het treffen van voorbereidingen natuurlijk een heel stuk makkelijker en overzichtelijker. Ik kreeg van Travel Active enkele maanden geleden een uitgebreid handboek met [MOU1] handige tips, veel informatie en dingen die ik moest regelen voor vertrek. Een van de eerste dingen die ik geregeld heb is mijn Work & Holiday visum die ik nodig heb om in Australië te kunnen werken als Au Pair. Hiervoor moest ik een super lange vragenlijst invullen waar ik zeker een paar uur mee bezig ben geweest. Daarna was het wachten op goedkeuring van de Australische immigratiedienst. Ondertussen zat ik al dagen het internet af te speuren naar goede (en vooral betaalbare!!) vliegtickets. Ik boekte mijn vliegticket naar Sydney en stond mijn vertrekdatum definitief vast. Ik heb gekozen voor een wijzigbaar retourticket, wat inhoudt dat ik zowel de datum als de vluchthaven van de terugvlucht nog kan wijzigen. Uiteindelijk werd na twee weken en minstens duizend keer de aanvraagstatus gecheckt te hebben, mijn visumaanvraag goedgekeurd en waren er weer twee mega belangrijke dingen van mijn to do list afgestreept!

Een volgend belangrijk punt van mijn to do list was het regelen van een goede buitenland verzekering. Wanneer je voor een langere periode buiten Europa verblijft kan je recht op een Nederlandse zorgverzekering komen te vervallen. Om dit uit te zoeken moest ik een zogenaamde WLZ-aanvraag doen bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Wanneer zij stellen dat ik wel recht heb op het behouden van mijn Nederlandse zorgverzekering, dan heb ik slechts een aanvullende buitenland verzekering nodig. Het ‘probleem’ met deze aanvraag is dat hij pas in behandeling wordt genomen rond de vertrekdatum, dus daar heb ik op dit moment nog geen duidelijkheid over.

Naast het regelen van mijn visum, vliegtickets en verzekering was er nog iets meeega leuks om te regelen, namelijk een BACKPACK!! Ik heb ervoor gekozen met een backpack te gaan (in plaats van een grote koffer) omdat ik na mijn Au Pair periode graag nog enkele weken wil reizen en dan een backpack natuurlijk veel handiger is. Er was bij het backpack shoppen alleen één probleem: ik wist helemaal niks van backpacks af! Waar moet je op letten bij zo’n ding? Hoeveel inhoudt moet ie hebben? Voor hoeveel geld heb je kwalitatief een goede backpack? Nou, ik had geen flauw idee! Maaaar gelukkig heb ik een aantal backpack-ervaringsdeskundigen in mijn vriendenkring die me verschillende tips hebben gegeven (thanks for that!). Na flink wat internetsites afgezocht te hebben en recensies te hebben gelezen, heb ik twee backpacks laten thuisbezorgen om te passen omdat ik uiteraard weer eens moeite had met kiezen… Ik heb uiteindelijk gekozen voor een donkergrijze 65L backpack van het merk Nomad, waar ik hopelijk al m’n spullen (vooral kleding waarschijnlijk) goed in kwijt kan!

Het eerste moment van afscheid nemen (of eigenlijk meer ‘afronden’) was anderhalve week geleden bij het inleveren van de definitieve versie van mijn bachelorthesis. Deze bachelorthesis was het laatste nog af te ronden onderdeel van mijn bachelor Pedagogische Wetenschappen. Het is nog even afwachten wat het cijfer gaat worden, maar dat het een voldoende zal zijn staat eigenlijk wel vast. Het afscheid van de universiteit zal echter maar tijdelijk zijn, omdat ik na mijn Australië avontuur hoogstwaarschijnlijk weer terug de boeken induik en nog aan de master Orthopedagogiek zal beginnen!

Naast het afronden van mijn bachelor en dus het (tijdelijk) afscheid nemen van de universiteit, heb ik vorige week donderdag mijn laatste ochtend vrijwilligerswerk gehad in het Prinses Máxima Centrum. Verder heb ik die middag voor de laatste keer opgepast bij mijn oppaskids waar ik al meer dan twee jaar iedere donderdagmiddag kom. De kinderen hebben van mij een fotolijstje gekregen met een foto van mij met hen, zodat ze me hopelijk niet zullen vergeten! Natuurlijk is het lastig om van dit soort dingen afscheid te nemen omdat ze onderdeel zijn geworden van mijn leven, maar gelukkig is het allemaal maar tijdelijk en zie ik ze volgend jaar weer!