Ready for take-off en de eerste week van Emmalie

Tijdens het afscheid nemen heb ik me proberen groot te houden (wat aardig gelukt is moet ik zeggen), maar toen ik in m’n eentje door de douane moest voelde het toch wel heel vreemd. Vanaf dat moment moet je het echt helemaal alleen doen tot aan de eindbestemming. Maar goed, dat hoort erbij en daar leren we van! Mijn eerste vlucht had een half uur vertraging, maar dat leverde verder geen problemen op gelukkig. De overstap in London Heathrow verliep soepel en ik mocht redelijk snel het volgende vliegtuig naar Hong Kong in. Ik had tijdens mijn tussenstop in Hong Kong nog even kort contact met mijn hostmom die me vertelde dat de kids vandaag allemaal geholpen hebben mijn kamer klaar te maken voor mijn komst en er morgenochtend bij zullen zijn op het vliegveld om me op te halen. Daar werd ik natuurlijk helemaal blij van!

Een warm welkom

De vlucht naar Sydney is uiteindelijk ook wel prima verlopen na een vertraging van zo’n driekwartier. Op Sydney airport werd ik met veeeel liefde ontvangen door alle vier m’n hostkids en m’n hostmum. Vanuit de auto richting huis hebben ze me meteen even de wijk laten zien en natuurlijk Coogee Beach. Nadat ik thuis een hele tour door het huis gekregen had, moesten we voor de jongste en derde nog langs de huisarts en zijn we daarna samen gaan lunchen. Best een drukke, indrukwekkende en vermoeiende eerste dag dus eigenlijk, maar hopelijk ga ik komende nacht weer de nodige uurtjes slaap inhalen.

Na een vermoeiende dag van aankomst vorige week donderdag volgden nog een aantal zeer indrukwekkende en vermoeiende dagen. Mijn hostparents hadden ervoor gezorgd dat ik de eerste volledige dag hier in Sydney alleen thuis was, zodat ik een beetje bij kon komen van de reis. Het plan was om die eerste dag de buurt hier alvast te gaan verkennen, maar dat resulteerde uiteindelijk in een hele dag slapen door de vermoeidheid en eerste indrukken.

De eerste paar dagen werd ik overal mee naartoe genomen en probeerde de familie mij meteen al onderdeel van hun gezin te laten voelen, heel erg lief! Zo hebben we zaterdagochtend een wandeling gemaakt met z’n allen, vierden we zondag de verjaardag van de jongste en stapten we maandag met z’n allen in de auto om de verschillende belangrijke plekken in Sydney langs te gaan (zoals de school van de kids en de locaties van de naschoolse activiteiten). Dinsdagochtend moesten de kinderen weer terug naar school na een vakantie van twee weken, dus kreeg ik de hele ochtendroutine uitgelegd. Van boiled eggs with soldiers als ontbijt (typische Brits ontbijt, waarbij je getoast brood in reepjes snijdt zodat ze in het ei gedipt kunnen worden) tot uitgebreide lunchboxen met gesneden wortel/komkommer en gekookte pasta. Dat is toch wel even heel anders dan een gewone boterham met hagelslag en een beker melk in Nederland. Wat ook anders is dan in Nederland, zijn de schooluniformen die de kinderen moet dragen. Erg indrukwekkend om alle kinderen in dezelfde kleding te zien spelen op zo’n schoolplein!

Jullie zullen je misschien afvragen hoe mijn werkweek eruit ziet en hoeveel dagen/uren ik moet werken. Nou, daar komt ie! Ik werk hier rond de 30-35 per week en dat betekent vier of vijf dagen per week. De weken dat ik vier dagen werk ben ik de woensdag vrij omdat m’n hostmom dan vanuit huis werkt. De weekenden ben in principe altijd vrij, afgezien van een enkele keer oppassen in de avond. In de ochtend start ik mijn werkdag om 6:15 (vroeg hè) met het uitruimen van de vaatwasser en het doen van de was. Daarna maak ik de lunchboxen voor school klaar, worden de kids wakker en zorg ik dat ze kunnen ontbijten. Rond half 8 vertrekken m’n hostparents met de jongste richting het centrum van Sydney, waar de jongste naar daycare gaat en de ouders naar hun werk gaan. De rest van de kids hijsen zichzelf daarna in hun schooluniform, waarbij het op de sportoutfit-dagen een heel stuk sneller gaat dan de uniform dagen zoals je je wel kunt voorstellen. Nadat iedereen netjes aangekleed is en de haren zijn gedaan, wandelen we rond kwart over acht in ongeveer vijftien minuten naar school.

Als ik thuiskom van het wegbrengen naar school doe ik de rest van de was en zorg ik dat het huis een beetje opgeruimd is. Ze gooien hier bijna alles in de droger, wat natuurlijk ideaal is als je veel was hebt. In principe ben ik daarna een paar uur vrij, totdat ik de kids weer van school moet halen rond 3 uur. Sommige dagen kan ik dat lopend doen omdat er dan geen activiteiten zijn na school en andere dagen haal ik ze op met de auto omdat we dan direct door moeten naar bijvoorbeeld zwemles. Het autorijden hier in Australië is natuurlijk anders dan in Nederland, omdat het stuur rechts zit en ze aan de linkerkant van de weg rijden. Dit was zeker even wennen in het begin, vooral omdat niet alleen het stuur maar ook de richtingaanwijzer aan de andere kant zit. Dus als ik wilde afslaan zette ik per ongeluk de ruitenwisser aan en dat werkt natuurlijk niet als je wil laten weten welke kant je op gaat… Maar goed, na een paar keer oefenen voel me al meer zelfverzekerd in de auto en gelukkig heb ik mijn grote vriend google maps hier die er altijd voor me is!

Praktische zaken

Naast het leren van de gebruikelijke gang van zaken van het gezin, heb ik ook nog een aantal praktische dingen moeten regelen in de eerste week. Zo heb ik een kaart voor het openbaar vervoer geregeld, een nieuwe simkaart gekocht met een Australisch nummer en een Australische bankrekening geopend zodat mijn zakgeld gestort kan worden en ik hier makkelijk kan betalen. Verder heb ik al goed gewerkt aan het opbouwen van m’n sociale netwerk hier. Het leren kennen van nieuwe mensen gaat verbazingwekkend gemakkelijk, zowel via social media als in real life. Natuurlijk niet geheel onlogisch, aangezien er veel mensen in een soortgelijke situatie zitten. Afgelopen vrijdag ben ik naar een orientation day van Smart Au Pairs (partnerorganisatie van Travel Active) geweest, waar ik ook weer nieuwe mensen heb leren kennen. Zaterdag ben ik samen met een paar Nederlandse en Belgische meiden naar Bondi Beach geweest, waar we een klein deel van de Bondi to Coogee Coastal walk hebben gedaan en vooral veel foto’s hebben gemaakt. Heel fijn om nu al een groep leuke mensen te hebben die in een soortgelijke situatie en dezelfde tijdszone zitten. Het is erg leuk om over andere gastgezinnen en hun gewoontes en gebruiken te horen!