Volgens Jolanda vliegt de tijd voorbij tijdens haar avontuur in Amerika. Ze is nu halverwege en geeft weer een update over haar leven als au pair. Ze verrast haar familie en vrienden in Nederland tijdens haar vakantie en ze geniet volop van het lekkere weer bij terugkomst in Baltimore.
Thuisfront verrassen
De maand mei is voorbij gevlogen! Van 1 mei tot 15 mei was een grootte waas. 15 mei was namelijk de datum, ja ja DE datum! De datum waarop ik mijn thuisfront ging verassen! Ik riep het al vanaf het begin, ik wil een keer iedereen verrassen en ik wil een keer dat iedereen mij op wacht bij de aankomsthal! Nou moet ik nog maar gaan zien of dat laatste gaat gebeuren maar dat eerste is sowieso als een feit! Niemand die het wist op 3 mensen na, en dat waren niet mijn ouders en broer of zussen. Twee van mijn beste vriendinnen wisten het en hebben samen met mij het hele plan opgezet. Mijn hostfamily vloog naar Frankrijk en ik ben met ze meegevlogen. Vanaf Parijs heb ik een overstap gemaakt naar Amsterdam en wat was ik excited! Twee weken vakantie en dan LETTERLIJK in eigen land. Vanaf het moment dat ik op Nederlandse bodem was geland tot het moment dat ik naar bed ging ben ik geen enkele seconde moe geweest. Geen probleem met de jetlag. Ik zat in zo een flow, en dat terwijl ik toch meer dan bijna 36 uur op was. Mijn moeder en mijn tante zijn meegesmokkeld naar schiphol door de schoondochter van mijn tante en ze hadden niks door. Mijn moeder zei op een gegeven moment wel; “gaan we iemand ophalen?” “Nou in ieder geval niet Jolan want die heeft niets gezegd en die moet op de hond passen.” Eenmaal aangekomen waren ze erg verrast! Mijn vader was ook erg verrast zullen we maar zeggen! Eigenlijk iedereen wel! Mensen die mij aanzagen als mijn zus en het pas na een minuut door hadden dat ik het was en schrokken!
Geweldige 2 weken heb ik achter de rug, alles viel perfect op zijn plaats! Bijna al mijn plannen zijn perfect gelopen, de meeste mensen die ik wilde zien heb ik gezien. Mijn kat die beviel de eerste dag nadat ik terug was, mijn overgroot oom uit Canada die wij niet zo vaak zien kwam precies in deze weken, perfecte timing dus. Uiteindelijk toch helaas weer afscheid genomen.. Ik las laatst een een mooie quote op Instagram: “Schiphol is the place I love the most, to meet you.... and the place I hate the most to saying goodbye..” Wat klopt dit! Na deze twee weken was het niet perse moeilijker om gedag te zeggen maar wel was het weer even een besef momentje van goh.. ik moet dit wel weer achterlaten. Ik wil meegeven als je niet te veel heimwee hebt naar thuis en je krijgt de kans pak die kans! Ik heb genoten! Geknuffeld en vooral erg veel gefeest!
Back to reality
Na een lange vlucht, een auto waarvan de accu leeg was en een terugreis van het vliegveld naar huis van 1,5 uur eindelijk weer "thuis"! Het waren een paar ‘rommelige’ dagen. Ik had meer last van de jetlag dan tijdens de reis naar huis (naar Nederland). Maar gelukkig was het weekend en hoefde ik niet te werken. Ik was precies 4 maanden in Amerika toen we vertrokken. In mei, over precies 4 maanden, komen mijn ouders hierheen. Dan nog 4 maanden en dan zit mijn jaar er al weer op! Zo is het jaar goed verdeeld vond ik zelf! De zomer is hier aangebroken en het is niks vergeleken met thuis! Het word minstens 100 graden Fahrenheit (40 graden Celsius) zonder wind. Mijn hostmom heeft al gewaarschuwd: "je kan amper naar buiten in de zomer zo warm wordt het!" Geen probleem voor mij, dacht ik. Ondertussen is de warmste tijd van t jaar aangebroken en goh je gaat kapot hier. Toch hou ik van warmte en gelukkig heeft mijn gym een zwembad op het dak en ons huis heeft airco die op volle toeren draait! Sinds een maand is er een nieuwe au pair bij gekomen in ons cluster, die bij mij in de straat woont. Wat echt enorm fijn is aangezien hier in de stad iedereen best wel ‘ver’ van elkaar af woont. Ook hebben we alweer een paar clusters gehad waarvan een poolparty afgelopen zaterdag! Was echt fantastisch en zeker met deze hitte! Elke dag/week/maand doe en zie ik weer nieuwe dingen, zo heb ik afgelopen weekend voor het eerst bij IHOP gegeten (International house of pancakes). Wat grandioos lekker was!
Om niet te vergeten de WK finale van de vrouwen! De mensen hier weten dat ik natuurlijk voor Nederland ben en vonden het wel grappig dat ik hier nu zat. Toen ik de ochtend van de finale de woonkamer in liep had mijn oudste hostkid ook haar Nederlands elftal tenue aan wat ik aan haar had gegeven toen ik hier kwam. Helaas voor mij hebben de vrouwen het net niet gehaald, maar iedereen hier was natuurlijk blij. Het was zeker bijzonder om mee te maken!
Keuzes, keuzes, keuzes…
Ook is het moment daar dat ik toch wel moet gaan beslissen of ik langer wil blijven of niet.. Dat is erg lastig. 4 maanden voor het einde van het jaar is het de bedoeling dat ik een keuze maak. Dat is in principe september, dus over iets minder dan 2 maanden al. Ik denk dat ik de keuze zelf in mijn hoofd al gemaakt heb maar geloof me die keuze is toch elke keer wel weer anders. Het is lastig om iedereen hier achter te laten. Mijn vrienden en mijn nieuwe familie. Maar het is ook lastig om mijn familie en vrienden in Nederland zo lang niet te zien. Gebeurtenissen die wat minder zijn op het thuisfront, je kan niet zomaar eventjes naar huis om iedereen een knuffel te geven. In dit geval het verlies van een dierbare. Wat is dat moeilijk, lastig en zwaar. Terwijl ik van te voren al afscheid had genomen hoop je toch dat het moment er niet komt. Dit was zeker even een klap zo recht in het gezicht. Dat maakt de keuze alleen maar lastiger, je weet nooit wat er thuis kan gebeuren. Helaas..
Voor nu staan er gelukkig ook nog leuke dingen op de agenda. Mn ouders die komen in september een weekje langs. Gelijk daarna gaan we (mijn hostfamily en ik) op vakantie naar Mexico en dan is de herfst er al weer!
Wil jij net als Jolanda au pair worden in Amerika? Bekijk ook de mogelijkheden voor au pair in het buitenland. Bekijk ook onze au pair infodagen en vraag het gratis au pair magazine aan!