Au pair zijn in Australië is zo leuk dat ik langer blijf

Ik wilde altijd al naar Australië, omdat de foto’s van anderen er altijd zo mooi uit zien. Dit was mijn kans. Werken als au pair klonk voor mij als de perfecte combinatie tussen werken en reizen. Al vrij snel had ik een match met een familie in Margaret River (4 uur van Perth, Western Australia). Mijn droom was eigenlijk om naar Sydney te gaan, maar ik kon geen familie vinden waarbij ik me prettig voelde op het eerste ‘gezicht’ (klinkt net als een date, maar zo gaat het zoeken naar families ook echt). Ik ben van mening dat je beter naar een andere stad kunt gaan waar je je prettig voelt bij je hostfamily dan dat je naar een stad gaat waar je graag naartoe wilt en je niet prettig voelt bij je hostfamily. Ik ben op het moment au pair van een jongen die 4 jaar is en voel me net een grote zus! Nog steeds blij dat ik de keuze gemaakt heb om au pair te worden, daardoor leer je veel kennen van de Australische cultuur zoals eten en gewoontes.

Het klinkt heel relaxed, maar het is toch wel echt zwaarder dan je denkt. Aangezien ik maar één hostkind heb, ben ik tegelijkertijd de hele dag de animator. Hij heeft namelijk geen broertjes of zusjes om mee te spelen. Dus ja, ook ik mag spelen met de lego, auto’s en al het andere typisch jongens speelgoed. Je kunt het niet maken om elke dag lekker uitgebreid naar de indoor speeltuin te gaan en al het geld uit te geven waar de ouders hard voor werken. Maar activiteiten verzinnen voor thuis is op een gegeven moment ook lastig. Elke dag films kijken is ook niet wat ik wil.

Daarbij heb ik ook mijn poetstaken die ik moet uitvoeren (keuken, badkamer, vloer en ramen). En moet je meehelpen aan de opvoeding van het kind wat niet altijd even gemakkelijk is, aangezien ik zelf soms ook nog een kind ben (grapje, maar het is soms wel lastig). Ook is ‘even’ naar de speeltuin gaan niet zo maar ‘even’. Heb ik snacks bij? Heb ik drinken bij? Heb ik extra kleding bij voor het geval er iets gebeurd? Wat kan ik doen zodat hij plezier heeft?

Op tijd komen is ook een drama. Ik was altijd iemand die altijd en overal op tijd kwam, het liefst nog te vroeg. Maar ondanks ik een kwartier  van te voren zeg dat we vertrekken, komen we alsnog te laat. ‘Toch nog even naar de wc’, of ‘vest vergeten’, ‘niet willen opschieten’ zijn allemaal leuke factoren die het te laat komen mooi beïnvloeden.

In het begin vond ik het gescheiden houden van ‘werk en privé’ ook erg lastig. Aangezien je in het zelfde huis woont. Ik hou ontzettend veel van mijn hostkind, dus speel ook buiten mijn werk tijd met hem. Ik ga niet de hele avond alleen op mijn kamer zitten.

Ik heb mijn hostkind veel zien groeien de afgelopen maanden, dat maakt mij als au pair ook erg trots! Daar heb ik zelf ook een steentje aan bijgedragen.

De eerste weken voelde ik me echt zo’n einzelgänger, geen vrienden en totaal geen sociaal netwerk. Mijn hostfamilie waren de enige personen binnen mijn sociaal netwerk. Ik ben een sociaal persoon die graag met anderen mensen wat onderneemt of een kopje koffie ergens drinkt. Maar geloof me, je maakt zo easy peasy lemon squeezy vrienden hier! Een berichtje op Facebook doet veel wonderen. En wees niet bang om ergens alleen heen te gaan. Iedereen die reist, heeft dezelfde interesses en wil plezier maken met anderen. Verschil in leeftijd,  geslacht, religie en huidskleur maakt ook helemaal niks uit. Inmiddels hou ik weinig vrije tijd over. Ik geniet zo ontzettend veel van mijn vrienden en de leuke dingen die hier in de regio te doen zijn. Margaret River is een prachtige plek om te wonen, er zijn zoveel leuke dingen te doen. Wineries, Breweries, chocolate factories, cheese factories, leuke tentjes en vooral de sfeer is om te genieten!

Tot 1 september werk ik voor de familie waar ik op het moment au pair ben, daarna wil ik boerderijwerk gaan doen om mijn tweede WHV (work holiday visum) te krijgen en dan na mijn 4 jarige HBO opleiding (start september 2018) misschien weer te reizen en te werken in Australië. Aangezien ik nu toch in Australië ben en je maar 1 keer een WHV krijgt, wil ik deze kans niet voorbij laten gaan en voorkomen dat ik er achteraf spijt van krijg. Op het moment ben ik dus hard opzoek naar boerderijwerk in Margaret River, omdat ik ontzettend veel van deze regio hou.

Wat ik het meest mis zijn toch wel de roze koeken, en mijn ouders natuurlijk!