Clarissa’s eerste week in Nieuw-Zeeland

De vlucht naar Auckland ging wat soepeler, ik heb de hele vlucht kunnen slapen. Eenmaal aangekomen in Auckland was ik toch wel even nerveus voor de douane. Helemaal na het kijken van border security had ik al verschillende situaties bedacht die konden gebeuren. Ik had wat eten in mijn koffer en wat medicijnen, dus ik voelde de bui al hangen. Maar het viel verschrikkelijk mee, ze vroegen nergens naar en ik hoefde mijn koffer niet eens te openen. De man die mij hielp was enorm aardig, en vond het ontzettend leuk dat ik als au pair kwam werken.

Jetlag

Het was maar een kleine 5 minuten naar mijn eerste hotel met de taxi. De volgende ochtend zou ik vroeg doorgaan naar het hotel waar de oriëntatie zou plaats vinden. Het eerste wat ik deed toen ik in mijn kamer was, douchen!!! Drie dagen reizen is niet geweldig zonder te kunnen douchen. Slapen zat er helaas niet in, je kunt het vast wel raden ik had last van jetlag. De eerste nacht alleen was erg zwaar voor me, heimwee en jetlag gaan niet samen. De volgende ochtend moest ik om 9 uur in het volgende hotel zijn voor een twee-daagse oriëntatie.

De oriëntatie had ik samen met 20 andere meiden, 19 hiervan waren allemaal Duits de ander was Zweeds. De meeste Duitsers bleven allemaal in een groepje bij elkaar hangen. Maar het Zweedse meisje; Josephine en een Duits meisje; Arte waren super aardig, en samen met een paar andere hadden we twee gezellige dagen. De oriëntatie bestond uit auto theorie lessen, EHBO, en verschillende manieren hoe je met de kinderen omgaat. Ook gaven ze ons een Nieuw-Zeeland sim kaart en hielpen ons met een bank account opzetten. Het waren lange dagen, helemaal door de weinige uren slaap. Vrijdag vloog ik om 6 uur s’ avonds naar Wellington. Dat was het plan tenminste, mijn vlucht had een uur vertraging, waardoor ik pas om 8 uur in Wellington aankwam. Toen ik door de douane heen was, stond de familie daar op me te wachten. De meiden waren super enthousiast, maar wel moe want het was al na hun bedtijd. Van het vliegtuig naar het huis was maar een kleine 20 minuten met de auto. Eenmaal aangekomen was het snel even eten en daarna slapen.

Mijn eerste tijd met de familie

Zaterdag heb ik kunnen uitslapen tot 2 uur in de middag, dat had ik wel even nodig. Omdat het gezin ontzettend veel land rondom het huis heeft, hebben we de middag gebruikt om het land te verkennen. We zijn hier bijna 2 uur mee bezig geweest. Dit geeft al aan hoeveel land het is.

Het gezin heeft alpaca’s, ik dacht altijd dat het vriendelijke dieren waren maar deze zijn toch schuw. Ze houden niet zo van nieuwe mensen, en laten dat ook goed merken. De zondag ben ik samen met de familie Wellington in gegaan, en ze hebben me de mooiste plekjes laten zien.

We hebben geluncht in een typisch restaurant, the crab shack in de haven. Het is goedkoper in Wellington om uit eten te gaan, dan zelf te koken. Eenmaal weer thuis aangekomen, kon ik intrekken in mijn flat naast het huis. Dit is mijn eigen plekje waar menige student jaloers op zal zijn. Helaas vond een spin het hier blijkbaar ook erg fijn, dus dat heb ik ook weer meegemaakt. Zelf gevangen en uitgezet, waar ik toch best trots op ben.