Dion als au pair in Australië: ”Kinderen accepteren je zoals je bent!”

Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Dion, 19 jaar en ik heb mijn kleine dorpje in Overijssel voor 6 maanden verruild voor het Australische Kyneton!

Waarom ik heb gekozen om au pair te worden… De doorslag om au pair te worden kwam door mijn studie. Ik ben net afgestudeerd aan het MBO, dus een jaartje voor mezelf voordat ik aan een HBO opleiding ga beginnen was wel aantrekkelijk. Nooit heb ik bedacht dat ik thuis achter me wilde laten om op avontuur te gaan. Maar het is wel iets van de laatste tijd dat ik graag meer van de wereld wil zien. Dit programma is daar echt de uitgelezen kans voor. 6 maanden in een super tof gezin waar ik echt een klik mee heb en ondertussen het land verkennen. Super combinatie! Aangezien ik houd van het motto: als je iets doet, doe het dan goed, leek Australië me echt fantastisch. Als ik dan toch van huis weg ga… De stap om hierheen te gaan voelde de ene keer veel groter dan de andere keer. Australië is natuurlijk heel ver weg, maar dankzij je gastgezin ben je er nooit alleen. Er zijn nog steeds mensen die je een beetje in de gaten houden, maar je mag toch doen wat je wilt. Dit stelde mij heel erg gerust.

Mijn host family bestaat uit een vader, moeder en 3 kinderen. Aangezien de oudste elke dag naar school gaat, heb ik veel tijd met de 2 jongens die nog lekker thuis zijn. We wonen in Kyneton, een dorpje ten noorden van Melbourne. Ongeveer een uurtje van de stad, goed te doen dus! De kinderen zijn echt heel leuk. Als ze op Nederlandse muziek gaan dansen, als ze tijdens het kijken van een film lekker met een dekentje tegen me aan kruipen of als ze genieten van heerlijke Hollandse spekpannenkoeken met stroop. Fantastisch vind ik dit. Kinderen accepteren je zoals je bent en maakt het echt niet uit hoe je eruitziet of wat je draagt. Ze accepteren je gewoon.

De eerste dagen stonden in het teken van wennen en dingen regelen. Zorgen dat ik van die jetlag af kom, het dorp verkennen, bankrekening, telefoonnummer, de kids en het gezin leren kennen, leren rijden in een automaat en aan de andere kant van de weg. Het links rijden viel me reuze mee. Ik had gedacht dat dit heel raar zou zijn, maar het ging eigenlijk vanzelf. Het enige moment dat ik nog aan de verkeerde kant loop, is als ik op de stoep loop of in de stad. Waarom loopt iedereen hier aan de andere kant, ohja, ik ben degene die aan het spookwandelen is! Op een roltrap vinden mensen me soms ook behoorlijk irritant als ik aan de andere kant stil sta en mensen me willen inhalen. Sorry mensen, ik ben nou eenmaal het tegenovergestelde gewend.

Tijd voor cadeautjes!

Toen ik aankwam had ik natuurlijk wat cadeautjes mee! De stroopwafels waren in 2 dagen op. De dropjes duurden niet veel langer dan de stroopwafels en toen was deze zak ook leeg. En natuurlijk had ik wat spulletjes voor de kids. Zelf ben ik opgegroeid met Jip en Janneke, dus had ik een Engelstalige versie meegenomen. Dit is nu het lievelingsboek van mijn 4-jarige. Hij vind het fantastisch. Ook de Takkie sleutelhangers werden gelijk aan de schooltassen vastgemaakt. Super leuk!

Het wennen aan mijn nieuwe leven ging eigenlijk vrij snel. Die jetlag duurde een dag of 4 en toen was ik daar wel vanaf. Hier gaf mijn host family mij dan ook wel de tijd voor. Als je moe bent, moet je gewoon rust nemen hoor! Alles ging eigenlijk vanzelfsprekend en ik ging al snel mee met het leven van de familie. De tweede dag had ik al mijn eerste uurtjes alleen met de jongens. Voor iedereen was het natuurlijk eerst behoorlijk wennen, maar de kinderen accepteerden me heel snel. Vooral die van 4 heeft soms wat moeite met luisteren naar mij. Ik ben vanuit school en stage gewend dat je niet mag slaan en dat vind ik heel belangrijk. Hij heeft al veel verschillende oppassers gehad en ik verwacht iets meer respect terug dan hij gewend is, dus ik snap best dat dit voor hem lastig kan zijn. Langzamerhand gaat dit steeds beter gelukkig.

De eerste dagen vrij heb ik met mijn family besteed. Dit had ik van tevoren al bedacht. Ik vind het belangrijk om elkaar te leren kennen en aan elkaar te wennen. Ik merkte dat mijn host parents en kids dit wel konden waarderen. Mijn eerste weken verliepen eigenlijk zo goed als heimwee vrij. In week 3 had ik het even een avond lastig toen ik alleen was en op de kinderen moest passen. Maar gelukkig was mijn beste vriendin in Nederland net wakker, dus kon ik bij haar mijn hart luchten en heeft ze mij afgeleid van alles wat ik mis. Het tijdverschil kan best lastig zijn maar het is wel te doen. ’s Ochtends als ik wakker word, kunnen we appen en voordat ik ga slapen dus dat zijn ook wel de fijne momenten. Ik heb nog echt elke dag contact met mijn ouders. Sommigen zullen dit juist niet willen, maar ik vind het heel fijn. Ik deel mijn mooie momenten toch liever dan dat ik er in mijn eentje van geniet!

Mijn au pair avonturen in Australië

Ik zit hier nu ongeveer 2 maanden. Toen ik hier kwam, wilde ik gelijk al veel van het land zien en mensen leren kennen. Tot nu toe ben ik al een paar keer naar Melbourne geweest, stadjes bezocht, lekker een dagje strand en een tour naar het prachtige Grampians National Park. Wat is het hier mooi! De natuur is fantastisch en er zijn zo veel dieren die hier rond vliegen/lopen die wij alleen maar in de dierentuin zien, zo bijzonder!