Donja is na 2 jaar als Au Pair in Amerika weer terug in Nederland

Op 26 juli was het zover: mijn laatste dag als au pair was aangebroken! Een heel vreemd moment, want ik was de afgelopen twee jaar niets anders gewend. Nu zou alles weer heel anders worden en zou ik een nieuw hoofdstuk beginnen. De laatste dag verliep als alle andere, en haastig heb ik nog de laatste dingen in mijn koffer gegooid. ’s Avonds nam ik afscheid van mijn gastgezin en dat was echt heel vreemd. Toen de Uber me ophaalde om me naar een andere au pair te brengen, voelde ik me ontzettend raar. De vorige keer ging ik op weg naar een nieuw gezin, maar nu kwam er niets meer. Ik had alleen nog een maand reizen voor de boeg en wat had ik daar een behoefte aan. Twee jaar au pair zijn is best intens!

De eerste twee weken heb ik bij een vriendin geslapen en hebben we nog de laatste sightsvan LA gezien: de Hollywood sign, Griffith Park, Hollywood Boulevard, allemaal plekken die ik binnenkort niet zo makkelijk meer zou kunnen bezoeken. Op 10 augustus kwam mijn broer aan in LA en zijn we samen 2 weken op doorreis geweest. Onder andere the Grand Canyon, Vegas, Flagstaff, Bryce Canyon, Zion Park en New York stonden op het programma. De laatste vijf dagen in Amerika heb ik doorgebracht bij mijn eerste gastgezin uit Philadelphia en wat was dat fantastisch! Ik kwam weer ontzettend veel bekenden tegen en het was super om mijn hostouders en hostkids weer te zien. Ik had me geen betere afsluiting kunnen wensen.

Op 30 augustus was het zover. Om 20.35 ’s avonds vloog ik van Philadelphia Airport via Reykjavik naar Amsterdam. Ik was zo ontzettend zenuwachtig en heb nauwelijks geslapen van de spanning. Ik had wat vertraging vanuit Reykjavik en dus landde ik een half uurtje later op Amsterdam op 31 augustus, mijn verjaardag! Ik moest best lang op mijn koffer wachten en ik had geen internet dus ik kon niemand bereiken. Dat kwam de zenuwen niet ten goede! Toen ik eindelijk mijn koffer van de bagageband had gevist, was het tijd om richting de ontvangsthal te lopen. Ik kon bijna niet beseffen dat ik terug in Nederland was, en dat ik op het punt stond om mijn familie en vrienden weer te zien. Toen ik eenmaal door de deuren kwam, zag ik als eerste mijn moeder en toen brak ik. Ik ben naar haar toe gerend en heb haar de eerste paar minuten niet meer losgelaten. Toen ik opkeek, zag ik een cameraploeg om ons heen staan. Het bleek dat Hello Goodbye aan het filmen was! Ik heb me er verder helemaal niet op gefocust omdat ik zo blij was iedereen weer te zien. Toen ik iedereen had geknuffeld kwam Joris Linssen naar me toe om me welkom te weten en hij wenste me veel succes met het acclimatiseren in Nederland. Heel leuk! Helaas wordt ons segment niet uitgezonden op tv.

De eerste week in Nederland bracht ik door bij mijn moeder en het was fantastisch om weer thuis te zijn. De reverse culture shock waar ze je voor waarschuwen bij de introweek in New York wanneer je naar huis gaat is zeker waar. Alles was raar, alles was klein, en het kostte me zo ontzettend veel moeite om van Engels naar Nederlands te switchen waardoor ik de eerste drie weken elke dag ontzettend moe was. Ook moest ik wennen aan de Nederlandse mentaliteit: direct en nuchter. Ik denk dat ik de Amerikaanse mentaliteit toch nog steeds wel erg mis. Wel was ik ontzettend blij dat ik weer een patatje oorlog met een frikandel kon halen, en ik weer kon kiezen uit allerlei soorten lekkere koekjes. Het is echt een kwestie van wennen! Ik ben ontzettend blij dat ik de keuze had gemaakt om naar het buitenland te gaan. Ik ben er persoonlijk erg door gegroeid en ik hoor van mensen dat ik anders tegenover dingen sta en ik flexibeler en verantwoordelijker ben geworden. Een buitenlandavontuur in je eentje doet dat wel met je!

Een paar maanden voor ik terugkwam heb ik een sollicitatiegesprek gehad via Skype voor een functie als projectmanager bij een vertaalbedrijf in Amersfoort. Daar ben ik twee weken na terugkomst begonnen en dat heeft ontzettend geholpen met het ritme. Ik raad iedereen die terugkomt na een lange periode in het buitenland om alvast plannen te maken voordat je terugkomt. Het is best makkelijk om in een zwart gat terecht te komen als je opeens weer thuis bent en je niet weet hoe je je leven weer kan gaan oppakken. Ook vind ik het erg fijn om met andere au pairs te praten over hoe zij de terugkomst hebben ervaren. Ik heb ontzettend veel leuke mensen leren kennen, en veel van hen vertrokken terug naar hun eigen land voordat ik terug ging dus ik heb veel nuttige tips gekregen. Het is ook een fase waar je even doorheen moet, maar blijf er vooral over praten en deel eventuele gevoelens die je hebt bij terugkomst. Bij de een is de gewenningsperiode korter dan bij de andere, maar ik was persoonlijk erg toe aan een nieuwe start en uitdaging. Toch blijft de drang naar het verder ontdekken van de wereld bestaan, en ik denk dat het niet lang duurt voor ik mijn volgende reisje weer geboekt heb!