Een nieuw avontuur: Clarissa als Au Pair naar Nieuw-Zeeland

Sommige wisten het al, maar ik had me aangemeld voor een Au Pair programma in Nieuw Zeeland. Na het invullen en aanvragen van veel documenten werd ik uitgenodigd voor een Skype gesprek met de organisatie, Travel Active. Een fijn gesprek later was het wachten op de acceptatie van de partner organisatie in Nieuw Zeeland.

Toen ik op mijn werk even snel mijn mail checkte, zag ik dat ik een mail binnen had van Travel Active met de boodschap dat ik ben toegelaten! Wat een geweldig nieuws, ik ben zelf ook zo opgelucht dat ik ben geaccepteerd!

Geaccepteerd, en dan?

Het is nu tijd om de volgende stappen in mijn nieuwe avontuur te zetten. De organisatie gaat opzoek naar families die bij mijn wensen passen, en dan is het opzoek naar een gezin waar ik een klik mee heb. Verder moet ik nu ook een visum gaan regelen, verschillende verzekeringen en natuurlijke een vliegticket.

Op 13 April kreeg ik te horen dat ik was geaccepteerd als Au Pair in Nieuw Zeeland. Na het weekend had ik al twee families die geïnteresseerd waren in mijn profiel. En kort hierna kreeg ik er nog twee.

Een gezin was zo enthousiast dat we de volgende dag al een afspraak hadden voor een Skype gesprek. Het was een ontzettend fijn gesprek, en blijkbaar was er een klik want dit is de familie waar ik een jaar ga verblijven!!

De familie woont in de buurt van Wellington, Upper hutt. Ze hebben twee kinderen van 7 en 10. Vanwege privé redenen zal ik de namen niet noemen. Het gezin houdt van BBQ’en dus dat komt helemaal mooi uit. Ze wonen op een super locatie, lekker rustig net buiten te stad met een super natuur gebied!

Maar nu dit is besloten, is het niet lang meer voordat ik ook daadwerkelijk vertrek. Ik moet nog een visum regelen en natuurlijk verschillende verzekeringen. Ik heb er ontzettend veel zin, maar ben natuurlijk ook wel wat zenuwachtig.

Nu ga ik echt bijna….

Mijn vertrekdatum begint steeds dichterbij te komen, nog maar 3 weken en dan vlieg ik naar Nieuw-Zeeland. Het gaat nu dan toch wel heel snel opeens. Ik heb vorige week dan ook ontslag genomen bij de ijssalon, en heb mijn paardrijlessen stop gezet. De laatste afspraak bij de kapper staat geplant, en een laatste bezoek aan de dokter staat ook in de agenda. De koffers staan al klaar om ingepakt te worden, maar zelf ben ik nog lang niet zover.

Volgens mij besef ik het nog niet helemaal dat ik al bijna weg ga, ik ben er eigenlijk ook nog helemaal niet mee bezig. Al ben ik nu al wel dingen aan het plannen om afscheid te gaan nemen. Etentjes staan al in de agenda voor de mensen die niet bij het afscheid feest kunnen zijn. Zo staat mijn agenda ineens propvol. De laatste weken werken zijn dan ook aangebroken, want 1 augustus is dan ook echt mijn laatste werkdag. Ik heb het daar ontzettend naar mijn zin gehad, dus ik vond het wel jammer dat ik na zo’n korte tijd al weer ontslag heb moeten nemen. Hetzelfde is met paardrijden zo, is rijd nu al bijna 12 jaar bij dezelfde manege en dat stopt nu ook voor een jaar. Ik ga wel in Nieuw-Zeeland op zoek naar paarden, zodat ik toch kan blijven rijden.