Ghislaine over haar tijd als au pair: ”Ik kan me mijn eerste dagen als au pair nog zo goed herinneren!”

Mijn au pair jaar zit er op en ik kan niet geloven hoe snel de tijd is gegaan. Het was een geweldige ervaring en in deze blog vertel ik je over mijn favoriete momenten van het afgelopen jaar. Voordat ik je hier over vertel ga ik eerst in op mijn laatste weken in de Verenigde Staten. Afscheid nemen blijft moeilijk, al weet je al lang dat het er aan zit te komen. De laatste weken waren druk. Ik heb de nieuwe au pair ingewerkt en mijn vrijwilligerswerk afgerond. Mijn spullen moesten ingepakt worden en dit alleen kostte me al heel veel tijd. Ik wilde originele afscheidscadeautjes maken, dus zat ik uren te knutselen met als resultaat: twee mooie fotoboeken voor de kinderen.

Voor mijn vertrek naar Nederland ging ik eerst op vakantie! Ik begon in mijn eentje in LA, maar daarna ging ik met een tour op pad en was ik dus met een grote groep. Het was een erg leuke groep en we hebben enorm veel gezien. Las Vegas, Grand Canyon National Park, Yosemite National Park, Death Valley en San Francisco. Echt vakantie kon je het niet noemen, want we waren uitgeput aan het einde van de reis. Bijna elke dag stonden we rond 5 uur op om op tijd te kunnen vertrekken. In Las Vegas en San Francisco hadden we een hotel, maar de rest van de week was het kamperen. Nooit gedacht dat ik daar zo handig in zou worden! En zo leer je steeds weer iets nieuws. We hebben het enorm leuk met elkaar gehad. Wandelen in de nationale parken, een feestje in Las Vegas, suppen bij Lake Havasu en zeilen in San Francisco. Het is absoluut de moeite waard om de westkust van de Verenigde Staten eens te bezoeken. Je kunt er weken doorbrengen en nog niet uitgekeken zijn! Helaas had ik die tijd niet, maar het was een onvergetelijke reis.

Na mijn reis had ik nog twee dagen om door te brengen met mijn hostfamilie. De kinderen werden wat onrustiger en voor mij was het ook niet makkelijk. De laatste dagen stonden in het teken van iedereen gedag zeggen en de laatste voorbereidingen doen voor mijn terugkomst in Nederland. De avond voor mijn vertrek had ik een leuk gesprek met mijn hostmoeder over de afgelopen 18 maanden met elkaar. We hebben naar elkaar uitgesproken hoe positief we de tijd met elkaar hebben ervaren en gepraat over plannen voor de toekomst. Mijn hostgezin heeft me naar het vliegveld gebracht en daar was het tijd voor heel veel knuffels. Een half uur lang hebben we staan kletsen, traantjes weg staan pinken en staan knuffelen. Die tranen staan voor positiviteit. Zoals mijn hostmoeder zei ”ik ben blij dat we op deze manier afscheid nemen, want dat laat zien dat we een goede tijd met elkaar hebben gehad”. En toen was mijn au pair jaar over. Het was een onvergetelijke tijd die ik nooit had willen missen. Ik heb vrienden voor het leven gemaakt en mijn hostfamilie zei op het vliegveld ”je blijft altijd een onderdeel van onze familie”.

De mooiste momenten van het afgelopen jaar, zijn de momenten geweest waar ik uit mijn comfort zone ben gestapt. Dat heeft me heel veel energie en zelfvertrouwen gegeven. Ik had bijvoorbeeld nooit gedacht dat ik kamperen zo leuk zou vinden. Ook was ik verbaasd dat ik zou genieten van alleen reizen. Te lang alleen zijn vind ik niet gezellig, maar een paar dagen is goed. Door uit je comfort zone te stappen leer je nieuwe kanten van jezelf kennen en ik heb daardoor ook nieuwe hobby’s ontdekt. De weekenden met mijn vriendinnen hebben mijn au pair tijd echt tot een succes gemaakt. We hebben zo gelachen met elkaar en konden altijd bij elkaar terecht. We hebben onze vrije tijd benut om veel leuke dingen te doen en er is een vriendschap ontstaan die niet meer verdwijnt.

Mijn hostkinderen zijn zulke lieve kinderen en ik heb veel leuke momenten met ze beleefd. Het zijn de kleine momenten geweest die me juist zo hebben geraakt. Zo konden ze minuten lang bij de voordeur staan, zwaaien en roepend ”bye Ghislaine, we love you” terwijl ik maar een uurtje zou gaan hardlopen. Ze kwamen regelmatig even naar mijn kamer, gewoon even om te kletsen en te zien of ze toch even op mijn bed konden springen (mag niet!). Ze waren gek op mijn vriendinnen en stormden naar de deur om open te doen. Dat vond ik altijd zo lief. Ze hebben veel moeten lachen om mijn onhandigheid. Een paar weken geleden ging ik boodschappen doen. We waren die dag naar het zwembad geweest en ik was vergeten mijn portemonnee uit de zwembadtas te halen. Daar kwam ik pas achter toen ik op het punt stond te betalen. Ik had geen rooie cent bij me! Ik legde het uit aan de caissière en vervolgens kwam de manager van de winkel op me af. Ik mocht gaan zei hij. Verbaasd heb ik hem aangekeken en verschillende keren heb ik gevraagd of hij een grapje maakte, maar nee, ik mocht de spullen gratis meenemen. Cadeautje van de zaak. Zo trots als een pauw vertelde ik mijn hostgezin ”mijn onhandigheid heeft jullie gratis boodschappen opgeleverd”. Sindsdien zeiden mijn hostkinderen elke keer wanneer ik weg ging ”Ghislaine, heb je je portemonnee bij je?” Tot de dag van mijn vertrek hebben ze me er aan herinnerd. Niet alleen om me een beetje te plagen, maar vooral uit behulpzaamheid.

Ik heb gezorgd dat ik altijd genoeg geld spaarde om te kunnen reizen. Daardoor heb ik veel van de Verenigde Staten kunnen zien. Ik ben dol op winkelen, maar ik ben toch blij dat ik niet al mijn geld heb omgezet in kleding. Reizen en het land leren kennen is zo fijn. Het heeft me veel mooie herinneringen opgeleverd. De spontane momenten tijdens het reizen vind ik het leukst, zoals aan de praat raken met mensen op straat. Dat gebeurde in Chicago vorig jaar. Ik stond met een vriendin ergens in de rij en we spraken een jongen aan achter ons. Hij bleek uit Zwitserland te komen en alleen op vakantie te zijn. Het klikte meteen en we hebben de rest van het weekend met elkaar opgetrokken.