Hoe je je snel thuis voelt bij een gastgezin in Amerika volgens au pair Donja

Als au pair in een gastgezin in Amerika woon je waar je werkt en dat is in het begin best lastig. Waar je bij een kantoorbaan je werk achter je kunt laten wanneer je de deur dichttrekt, ga je hier naar je kamer in hetzelfde huis en kom je je gastgezin tegen wanneer je wat te drinken pakt of kloppen de kids op je deur wanneer je niet aan het werk bent. Ik ken nanny’s die om 5 uur naar huis gaan, terwijl ik al thuis ben. Dit heeft zijn voordelen maar is in het begin lastig te navigeren. De lijn tussen werken en niet werken is soms best dun, want je leeft met z’n allen in één huis en dus help je mee in het huishouden en zeg je geen nee als je hostkids vragen of je een spelletje wilt spelen buiten werktijd. Het verschilt per gastgezin maar ik vind het persoonlijk netjes om mee te helpen met de dagelijkse bezigheden, ook als dit niets met de kinderen te maken heeft.

Ik werk doordeweeks van half 8 tot half 1 en van 4 tot 9. Om negen uur gaat Juliette naar bed en ben ik klaar met werken. Soms loopt dit wat uit en soms ben ik eerder klaar, maar in het begin wist ik niet helemaal zeker wanneer ik klaar was met werken. Mag ik naar mijn kamer toe of verwachten ze dat ik nog ergens mee help? Elke avond vroeg ik netjes of ik nog iets kon doen en dan zeiden mijn gastouders vanzelf dat ik klaar was. Na verloop van tijd, wanneer je meer aan elkaar en de routines went, gaat dit makkelijker en heb je beter inzicht in wat er van elkaar verwacht wordt. Ik hoor van veel au pairs dat ze het in het begin heel eng vonden om de keuken in te gaan en zo de koelkast open te trekken om te ontbijten. Ik moet toegeven dat ik precies hetzelfde had! Je woont in bij mensen die je niet kent en het duurt even voor je je op je gemak voelt. Maar dit gaat zo veel makkelijker na een paar weken en dan weet je niet anders meer.

Ook al ben ik niet aan het werk, mijn gastouders vragen vaak aan me of ik met ze mee wil naar een restaurant of op een dagtripje. Zo zijn we met kerst naar de bergen geweest waar veel sneeuw lag. Officieel ben ik niet aan het werk, maar toch help ik mee met de kids door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat de babytas ingepakt is. Dat zijn kleine dingetjes die de relatie tussen jou en je gastouders positief beïnvloedt. Op deze manier zie je ook wat er allemaal bij komt kijken wanneer je de kids ergens mee naartoe neemt, zeker in het begin, en weet je sneller wat er van je verwacht wordt en wat je moet doen. Ik ben volledig vrij om nee te zeggen als ik andere plannen heb buiten werktijd om, maar ik vind het altijd erg fijn als ze me mee vragen. En dit soort momenten zijn de perfecte gelegenheid om je gastgezin beter te leren kennen!

Het wonen bij je gastgezin in Amerika is dus soms best even wennen, vooral in het begin. Je moet alles aftasten en weet niet precies wat er van je verwacht wordt. Ook moeten de kids aan je wennen en komt er een hoop nieuws op je af. Maar na een paar weken rol je er zo in en lijkt het alsof je nooit anders gedaan hebt. Persoonlijk heb ik ervaren dat ik na ongeveer 4 maanden bij een nieuw gezin mijn plekje heb gevonden en na 6 maanden helemaal geïntegreerd ben. Daarom wilde ik ook met 12 maanden verlengen omdat ik niet al weg wilde als ik net gewend zou zijn. Ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt want de tijd vliegt! Ik heb nog maar 6 maanden te gaan en ik wil nog zoveel doen! Ik kijk er naar uit om straks weer mijn eigen plekje te hebben maar ik zou deze ervaring voor geen goud willen missen. Geniet van elk moment, leer van elke dag en heb plezier!