Josine als au pair in Amerika: ”ga mee in de wereld van de kinderen!”

Een jaar geleden werd mij gevraagd of ik naar Washington D.C. wilde komen om als au pair te komen werken in een half-Nederlands gezin. Ik heb volmondig ja gezegd en inmiddels zit ik alweer negen maanden in de Verenigde Staten. In de zomer van 2015 kriebelde het bij mij om een reis te ondernemen. Backpacken of vrijwilligerswerk trok mij niet zo. Ik wilde voor een langere tijd weg en toen ik het Au Pair programma van Travel Active zag, was ik verkocht. Over mijn bestemming hoefde ik niet lang te denken. Europa had ik vrijwel meteen afgeschreven, ik wilde verder van huis! Ik ben al eerder in Amerika geweest als toerist, maar wat zou het gaaf zijn als ik er zou mogen wonen! De veelzijdigheid en diversiteit in natuur en steden trok mij aan. Mijn keuze was vrij snel gemaakt: ik wil the American Dream ervaren!

Vanaf het moment dat ik akkoord ging met een super leuk gastgezin, waren voorbereidingen snel getroffen. Afscheidsfeestjes waren gepland en in februari 2016 ben ik het vliegtuig ingestapt om het platte Nederland in te ruilen voor het prachtige grote Amerika. Net als iedere andere au pair die naar Amerika vertrekt, ben ik in New York begonnen met mijn oriëntatie. Ik heb de stad eerder bezocht, maar dat imponerende uitzicht op de skyline zal mij altijd een ‘wauw’ momentje bezorgen. Toen ik eenmaal in mijn hotelkamer was aangekomen en mijn koffers aan de kant had gezet, ben ik op bed gaan zitten en had ik een besefmomentje: ik zit in Amerika, in New York welteverstaan! Helemaal alleen, mijn comfortabele thuis achter gelaten: waarom deed ik dit ook alweer? Dat was even slikken, maar nadat ik mij had opgefrist en mijn roommate binnenkwam en zich voorstelde, ebde dat paniekgevoel al snel weg. Want wat is het stoer dat ik deze stap heb gezet en nu hier zit!

De oriëntatiedagen zaten vol met informatie over onder andere het programma, Amerikaanse verkeersregels en natuurlijk een reanimatiecursus. Maar naast deze informatieve dagen is er ook tijd om New York in te gaan! Voor een klein bedrag kon ik de walking tour door New York doen en ging ik langs dé bezienswaardigheden van the Big Apple: Times Square, pizza eten in een echte New Yorkse pizzaplace, Rockefeller Plaza, Fifth Avenue, Central Park en het overweldigende uitzicht vanaf het Empire State Building mocht ik gewoon niet overslaan. Op vrijdag was het echt zover: ik ging naar mijn gastgezin toe. Na het afscheid nemen van de andere au pairs ben ik naar mijn bus gegaan en ben ik met knikkende knieën gaan zitten. Hoe zal het straks gaan?

Op 5 februari 2016 ben ik verhuisd naar Silver Spring. Een stad in de staat Maryland, op zo’n 20 minuten afstand van Washington D.C. Het was best raar toen ik de eerste keer bij mijn gastgezin naar binnen liep. Dit zou mijn thuis worden voor de komende twaalf maanden! Ik zorg voor twee kinderen, een meisje (4 jaar) en een jongen (bijna 2 jaar). Ik heb een half Nederlands gezin, mijn hostvader is Nederlands. Ik praat daarom ook Nederlands met de kinderen, mijn gastouders willen graag dat ik hun Nederlands leer. Enid is net 4 geworden en zij is een echte peuter, leergierig en vol met energie. Pieter wordt volgende week alweer 2 en hij begint nu echt te praten! Het is verbluffend hoe snel Pieter nu woorden oppakt. Met name de Nederlandse uitspraak komt nu echt naar voren en het is zo leuk om te zien hoe snel hij leert. Enid is een echte sociale vlinder. Als wij over straat lopen, komt zij altijd bekenden tegen die haar gedag zeggen. Het blijven peuters en dat geeft iedere dag een nieuwe uitdaging: kom maar op! Maar mijn liefde voor deze kids is met de dag gegroeid. Zoals Enid zou zeggen: ‘I love you to the moon and the stars and back!’

Dit was wel anders in mijn eerste werkweek. Ik moest wennen aan mijn nieuwe omgeving en ik moest opnieuw beginnen. Het was een vreemd huis. Mag ik wel zomaar iets uit de kasten pakken als ik trek heb? Moet ik op tijd opstaan, of mag ik gewoon uitslapen op een vrije dag? Het duurde zeker een maand voor ik mij echt thuis kon voelen en mijn draai had gevonden in mijn nieuwe woonplaats. Voor de kinderen was het natuurlijk ook wennen. Enid had net afscheid genomen van haar vorige au pair en datzelfde gold voor Pieter. Mijn tip voor nieuwe au pairs: laat de kids op jou afkomen. Ga niets forceren, ga mee in hun wereld en probeer de eerste week zoveel mogelijk kansen te grijpen om een band op te bouwen met je kids! Ook zij hebben tijd nodig om aan jou te wennen en daar is geen tijd aan gebonden. Tijdens mijn eerste weken heb ik ook buiten mijn officiële werktijd om tijd met de kinderen doorgebracht. Samen gegeten, samen een boekje lezen of gewoon samen op de bank zitten.

Mijn gemiddelde week is bijna te vergelijken met een kantoorbaan. Ik werk van maandag tot vrijdag, van 8 tot 5. Enid gaat vier ochtenden in de week naar preschool. Dus ik heb een dag per week allebei de kinderen thuis. Vaak gaan we dan op stap als het kan! Thuiszitten doen we niet aan. Een dagje naar het park, een playdate bij een andere au pair of ik neem ze mee naar downtown D.C.! De andere vier dagen dat Enid naar preschool is, spendeer ik met Pieter. Een ochtendje naar de bibliotheek, of er is babygym. Als ik Enid heb opgehaald van preschool is het tijd voor een dutje. Enid is inmiddels over haar dutje heen, maar Pieter heeft zijn dutje in de middag zeker nodig! Wanneer Pieter op bed ligt, heb ik Enid voor mijzelf. Vaak doen we samen een activiteit, zoals kleuren, knutselen of ga ik met haar letters/cijfers aan de gang. Soms hebben we nog tijd voor een playdate in de middag, voordat mijn hostvader weer thuiskomt. Naast de activiteiten die ik met de kids doe, ben ik ook verantwoordelijk voor hun was, hun maaltijden en zorg ik dat hun speelgoed en andere spullen weer opgeruimd worden.

Ik woon op een steenworp afstand van Washington D.C. Dit is de hoofdstad van Amerika en natuurlijk de woonplaats van de president. Mijn eerste indruk? Het is zeker een andere koek dan New York. Anders dan New York heeft Washington een veel rustigere ‘vibe’. Dit maakte het zeker makkelijk voor mij om mij snel thuis te voelen. Van het aanzicht van Het Witte Huis tot aan het Lincoln Memorial, D.C. is een stad vol historie. Ik ben er inmiddels negen maanden en ik kan niet genoeg krijgen van de verhalen en ik ontdek iedere keer weer een nieuw gaaf plekje in Washington D.C.