La bella vita als au pair in Italië

Er zijn 3 kinderen in mijn gastgezin: Alice van 4, Alessandro van 7 en Giulia van 10 jaar. Giulia kent al heel goed Engels; mijn gastgezin heeft al meerdere au-pairs gehad. Alessandro kan wel Engels, maar sinds hij wist dat ik Italiaans spreek, praat hij vaak Italiaans tegen mij (waardoor ik een grotere uitdaging heb, aangezien ik hem Engels moet laten spreken). En met de jongste zing ik vaak Engelse liedjes zoals Frozen zodat ze al wat Engels leert. Daarnaast praat ik natuurlijk Engels tegen haar. Ik herinner mij nog toen ze in het zwembad opeens ‘shoes’ zei, toen ik haar schoenen aandeed. Ik was toen zo trots en enthousiast en de hele weg terug bleef ze maar shoes zeggen, zo lief! Ook het woord ‘chocolate’ weet ze al, dat is haar merenda (snack) die ze altijd na het zwemmen krijgt.

Nu de zomertijd begonnen is, zijn de roosters veranderd: de kinderen hier in Italië krijgen begin juni al vrij van school (verschilt ook per school). Drie maanden in totaal, nu snapt men wel waarom er veel au-pairs nodig zijn hier! Mijn werkuren waren van 1 tot 7. Elke dag had ik een kind om op te passen; de andere kinderen waren dan bij de opa en oma. Mijn dagen waren verschillend: op dinsdag en donderdag ging ik met Alice en Alessandro naar het zwembad toe, de opa’s haalden en brachten ons dan. Op maandag had ik een hele middag Alice waarin we ons omtoverden met prachtige jurken tot Frozen prinsessen of we tekenden ons erop los. We speelden moeder en dochter en op een of andere wijze was ik altijd de dochter. Als het tijd was voor haar snack keken we altijd tv en dan viel ze soms in slaap. Che carina!

Op woensdag had Alessandro altijd gitaarles en tussendoor gingen we als het lekker weer was naar ‘Villa Gruber’ een speeltuin dichtbij, of in huis voetballen met een bal. Het is echt een kleine boef; maar dat is juist het leuke aan hem. Één van de mooiste momenten die ik met hem had meegemaakt was toen ik in de winter heel vaak met hem speelde. Normaal tekenen we nooit, hij is namelijk meer van de actievere spellen. Maar op een gegeven moment begonnen we te tekenen en hij tekenden eerst iets anders. Toen keek hij naar mijn tekening (een eiland met piraten) en hij begon precies hetzelfde na te tekenen. Zo lief, écht een voorbeeld ben ik dan voor hem. Wat mij ook blij maakt is als hij ‘Chiara wait’ roept als ik op het punt sta te vertrekken in de avond om wat met mijn vrienden te doen. Ik krijg altijd een ‘good night kiss’

Op dinsdag, donderdag en vrijdag had ik Giulia en zaten we een hele middag aan origami, speelden we kaartspellen of kwam er een vriendinnetje spelen en speelden we met zijn allen ‘Masterchef’ na met hun eigen keuken. Een paar keer hebben we in het echt iets gebakken, maar ik ben niet zo’n keukenprinses dus hangt het dan van Giulia af. Mijn ouders hadden het recept en de ingrediënten voor stroopwafelcake aan mijn gastgezin gegeven toen ze mij kwamen bezoeken, dus hebben we die cake twee keer gemaakt. Een echte aanrader; era buonissima!

Heel vaak hebben we afbeeldingen op mijn laptop opgezocht die we dan samen probeerden na te tekenen, zo waren we al snel uren zoet. Voor haar verjaardag had ik een ‘waardebon’ gegeven; ze mocht met mij mee gaan shoppen en een t-shirt uitkiezen. Het was een geslaagde shopmiddag.