Mijn eerste maand als au pair in Frankrijk

Ongeveer een maand geleden begon ik als au pair in Frankrijk. In deze eerste weken heb ik zoveel gedaan, gezien en meegemaakt. Time flies. Sounds cliché, maar het is ook echt zo! De eerste week werd ik ‘ingewerkt’ door de ouders. Dit was fijn, zodat ik niet meteen alleen aan de slag moest en er een beetje in kon komen. De Franse cultuur is toch wel heel anders. Daar kwam ik meteen de eerste dag achter. Ik ging met mijn hostmom lunchen in een restaurantje en ik dacht dat we gewoon een lekker broodje of een salade zouden nemen, niet dus. Iedereen neemt hier als lunch een volledig driegangenmenu. Restaurantjes en cafés zitten rond het middaguur vol met zakenlui die gerust 1,5 uur pauze houden om uitgebreid te lunchen.

’s Avonds eten ze hier ook een volledige maaltijd, maar omdat ze zo uitgebreid lunchen, dineren ze hier pas rond 21.00/21.30 uur. Ook dat was even wennen, want je gaat later, en soms nog met een vol gevoel, naar bed. Maar na een week was ik hier wel aan gewend. De ouders van mijn gezin begrijpen wel dat het heel anders is voor mij, omdat ze ook deze verschillen in het begin van hun periode in Frankrijk hebben ervaren. Daarom eet ik af en toe eerder met de kinderen. De kinderen eten namelijk apart, rond 19.00 uur. Zij moeten natuurlijk wel op tijd naar bed.

Mijn hostparents hebben een huisje in Normandië, dat is toch best een luxe! Veel mensen die in/rondom Parijs wonen, hebben een buitenhuis om de drukte van de stad te ontlopen. Om de twee weken probeert mijn gezin naar Normandië te gaan en ik mag dan mee! Ik ben daar nu één keer geweest, het is daar een totaal andere wereld.

In deze eerste weken heb ik met andere au pairs afgesproken om Parijs te verkennen, koffie te drinken en macarons te eten bij Laduree (deze zijn zooo goed!) Ook heb ik via de taalschool nieuwe mensen leren kennen. Eerst dacht ik dat een taalcursus misschien niet nodig zou zijn, maar het spreken valt me wel wat tegen. De gesprekken gaan snel en van de hak op de tak, dus dat is best pittig. 5 Jaar Frans op de havo was voor mij niet genoeg haha. Maar sowieso is het volgen van een taalcursus wat mij betreft wel een aanrader! Je kunt het op je eigen niveau volgen, dus je kunt je ook nog verder ontwikkelen als je al op een goed niveau zit. En een voordeel, je leert mensen kennen!

Afgelopen weekend zijn mijn ouders op bezoek geweest. Omdat Parijs toch heel dichtbij is, kan dit makkelijk! Ik heb totaal geen heimwee, ook niet gehad, maar het was toch fijn om ze weer te zien!! Parijs is een stad waar ik al veel vaker ben geweest voordat ik au pair werd. Ergens was ik toch een beetje bang dat de stad niet spannend en nieuw genoeg meer zou zijn. Maar het gekke is, ik voel me nu een echte Parisienne en geen toerist meer. Ik leer de stad zelf kennen en ontdek alle leuke, bijzondere plekjes. Parijs is een stad vol charme. Het heeft gezellige cafés, veel terrasjes op straat, muzikanten met hun accordeon die gewoon in de rijdende metro spelen en langs de Seine de bekende bouquinistes (boekenstalletjes).