31 juli vertrok Nikee voor een jaar naar Amerika voor haar Au Pair avontuur! In haar eerste blog vertelt ze hoe haar reis verliep en hoe haar eerste weken in Amerika waren.
Hoi! Ik ben Nikee, 18 jaar, en dit jaar geslaagd voor mijn Vwo-diploma. Nu ben ik alweer een maand in Amerika, om daar een jaar te gaan wonen en werken als au pair. Ik zal jullie in deze blog vertellen waarom ik au pair ben geworden en waarom ik dan voor Amerika heb gekozen, maar ik zal ook wat vertellen over mijn eerste oriëntatiedagen in NY!
Waarom een au pair in Amerika?
Al zeker twee tot drie jaar lang zit het in mijn hoofd: au pair worden in Amerika. Een paar jaar geleden kwam ik per toeval op de site van Travel Active terecht en zag ik daar het Au Pair Programma. Ik was gelijk zo enthousiast dat ik de brochure aanvroeg en allemaal informatie opzocht. Naarmate mijn eindexamenjaar steeds dichterbij kwam, bleef dit idee maar in mijn hoofd zitten. Sinds mijn 13e ben ik al bezig met oppassen, wat ik heel leuk vind, en ik ben ook vaak met alle buurtkindjes te vinden, dus dit leek me echt iets voor mij. Dit eindexamenjaar op school werd steeds zwaarder en ik wilde daarna eigenlijk niet gelijk naar de universiteit gaan, want ik ben wel even klaar met school. Ik besloot dit plan dat al jaren in mijn hoofd zat door te zetten. Eind vorig jaar heb ik me aangemeld voor het programma en heb ik definitief besloten naar Amerika te gaan. Ik zat vooral te twijfelen tussen Australië, Nieuw-Zeeland en Amerika. Toch heb ik voor Amerika gekozen. Dat was mijn eerste ingeving, en de echte Amerikaanse cultuur meemaken trok me echt aan. Ook wilde ik echt wel voor een jaar weggaan, en niet voor een halfjaar zoals in Australië en Nieuw-Zeeland het geval is, want dan zit je dat andere half jaar maar een beetje in Nederland.
De procedure
Na het aanmelden kwam er heel veel papierwerk door de brievenbus. Omdat het allemaal zo leuk, spannend en nieuw was, was het wel goed te doen, maar soms was het ook wel wat lastig te combineren met het huiswerk van school. Na al het papierwerk te hebben ingevuld, mijn online profiel te hebben afgemaakt en een introductiefilmpje te hebben gemaakt was het al best snel raak: een hostfamily zocht contact met mij. Natuurlijk wilde ik dit ook en na een paar keer geskypet te hebben besloot ik dat dit mijn nieuwe gezin voor een jaar zou worden. Het vertrek werd gepland op 31 juli. Tot na mijn eindexamens heb ik verder eigenlijk niet echt grote voorbereidingen getroffen. Ik wilde niet te veel hopen dat ik weg kon, want straks had ik mijn eindexamens helemaal niet gehaald en kon ik helemaal niet vertrekken. Totdat ik eindelijk het verlossende telefoontje van mijn mentor kreeg: “Nikee, je bent geslaagd!”. Ik ben daarna vrijwel meteen begonnen met alle laatste voorbereidingen en op 31 juli was het dan zover, op naar New York!
De vlucht naar JFK
Om 12.25 was de vlucht gepland, maar we waren al ruim op tijd aanwezig. Ik had namelijk afgesproken met twee andere meiden, waarmee ik samen zou vliegen. Toen we elkaar gevonden hadden hebben we de koffers ingecheckt en toen langzaam afscheid genomen van onze familie. Hier zijn zeker wel wat traantjes gevallen, het is ook niet zomaar iets dat je voor een jaar weg gaat. Samen liepen we naar de gate toe. De drukte viel best mee, want de douane en paspoortcontrole gingen redelijk vlot. Toen we daar aankwamen was het boarden al wel begonnen, dus zijn we maar snel in de rij gaan staan. We zaten niet naast elkaar, maar eenmaal in het vliegtuig bleef er tot het laatste moment een plekje naast Robin (één van de meiden waarmee ik vloog) leeg, waardoor ik daar mocht gaan zitten. Aangezien dit mijn eerste vlucht ooit was vond ik het toch wel fijn om naast iemand te zitten die ik ken. Maar sowieso is acht uur vliegen veel leuker als je naast iemand zit die je kent. De vlucht verliep hartstikke soepel en eenmaal aangekomen op JFK namen we met zijn drieën een taxi naar het hotel. Daar aangekomen stond iemand van de organisatie al op ons te wachten, kregen we wat informatie en kregen we een kamer toegewezen. We hebben onze spullen toen op onze kamers neergelegd en besloten toen nog even met z’n allen de stad in te gaan om wat te gaan eten. We waren redelijk vroeg terug, want morgen zou de eerste training day zijn, en dat betekende om 6.30 je bed uit.
Orientation / training days
De eerste training day kregen we eigenlijk alleen maar informatie. Veel wisten we al door alle voorbereiding, maar sommige dingen waren toch nieuw en handig om te weten. De dag eindigde om 17.00 uur, en ik besloot om met de georganiseerde tour mee te gaan. Zo heb ik wat meer kunnen praten met mensen uit onze au pair groep, en al een stukje New York gezien! Zeker een aanrader.
De tweede training day stond helemaal in het teken van CPR. Dit vond ik heel interessant en het is zeker goed om te weten. De twee mannen die het ons leerden brachten het ook leuk, zodat deze lange dag daadwerkelijk interessant bleef. Na steeds een stukje informatie te horen hebben gekregen, moesten we dit dan toepassen in de praktijk op van die speciale poppen. Uiteindelijk heeft iedereen zijn certificaat gekregen! Het laatste uurtje kwamen de mensen van Interexchange (de Amerikaanse organisatie) binnen om ons de persoonlijke reisinformatie te geven voor morgen, want dan stond het vertrek naar mijn hostfamily op de planning!
De reis naar mijn hostfamily
En wat een geluk weer, ik zat in dezelfde trein als één van de meiden waarmee ik vloog! Het was maar een uurtje, maar superfijn dat je dan toch iemand kent. We merkten ook gelijk de behulpzaamheid van de Amerikanen. Met twee grote koffers kan je niet even makkelijk de roltrap naar beneden, dus werd er een koffer overgenomen door mannen die daar rondliepen. Ook in de trein bood een man aan onze (zware!) koffers op het bagagerek te tillen, top! Toen de trein het station naderde werd ik steeds zenuwachtiger, maar toen ik uiteindelijk mijn hostdad zag en we begonnen te praten voelde het gelijk wel goed.
Nu ben ik alweer een maand in Amerika. Het gaat super goed, ik heb het super erg naar mijn zin en samen met de hostfamily gaat het ook heel goed! In een volgende blog zal ik wel wat meer vertellen over hoe ik mijn vrije tijd hier spendeer, en hoe een werkdag voor mij eruitziet. Daar kan ik nu nog niet zoveel over vertellen, want de kids hebben nog vakantie dus het grootste gedeelte van de dag ben ik bezig met hen.
Ook de moeder van Nikee schreef eerder al een blog, want hoe is het voor een moeder om haar kind haar grote droom achterna te zien gaan?
Wil jij net als Jolanda au pair worden in Amerika? Bekijk ook de mogelijkheden voor au pair in het buitenland. Bekijk ook onze au pair infodagen en vraag het gratis au pair magazine aan!
