Sophie vertrekt binnenkort voor een periode naar Australië om daar aan het werk te gaan als Au Pair. Voordat het zover is moet er alleen nog een hoop gebeuren! Formulieren, papierwerk, een voorstelfilmpje, een brief schrijven enz. enz. enz. In haar eerste blog schrijft Sophie over wat ze al allemaal heeft geregeld én wat er nog moet gebeuren. Tja…dat hoort er nu ook eenmaal bij!
The beginning
Als het goed is vertrek ik in januari of februari als Au Pair naar Australië en ga ik mijn avonturen en verhalen bijhouden om deze met jullie te kunnen delen (of in ieder geval, ik ga een poging wagen). Nadat ik me drie weken geleden heb ingeschreven voor het Au pair Programma in Australië, is dan nu het boekingspakket eindelijk af. Sommige delen hiervan had ik heel snel af (formulieren, formulieren en nog meer formulieren) en andere delen duurden een stuk langer. Tussendoor nog even naar de dokter geweest voor de medische verklaring, referenties gevraagd bij mijn oppasadressen en naar een leraar van mijn (inmiddels oude) school voor een Character Reference.
Ohjee…het voorstelfilmpje!
Daarna volgde mijn grootste struikelblok, het voorstelfilmpje. Soms ben ik namelijk vrij lui aangelegd en ik vind het gewoon vrij ongemakkelijk om tegen een camera aan te praten. Vandaar dat ik ook beeldmateriaal heb waarop ik 3/4 deel van de tijd voor me uit loop te staren en gekke bekken loop te trekken, maar…het filmpje is af! Na het knippen, plakken, passen en meten van de filmpjes is er een mooi drie en een halve minuut durend filmpje uitgekomen! Nadat de hele familie het filmpje gezien had en ik van mijn broertje te horen kreeg dat een heleboel woorden toch écht anders uitsproken moesten worden en vervolgens mijn vader beweerde dat de laatste zin toch écht fout is (terwijl hij deze zelf heeft opgeschreven), kon het filmpje éindelijk geüpload worden. Vervolgens heb ik ook nog een brief moeten schrijven. Deze heb ik door mijn vader laten verbeteren en vervolgens ook nog door mijn moeder. Anders leek ik een professionele Engelse professor die vaktermen gebruikt die niemand kent, hihi. Kan ik die ook van mijn to-do list afstrepen!
Vergeetachtig…
Na een hoop kopieën te hebben gemaakt van zwemdiploma's, certificaten en andere diploma's, kon het pakket opgestuurd worden om vervolgens een mailtje terug te krijgen dat je een kopie van je rijbewijs en paspoort vergeten bent….heb ik weer! Twee dingen die misschien wel het belangrijkste zijn, niet slim Sophie....Na achteraf ook dat geregeld te hebben hoor ik van mijn moeder dat ik nu toch wel echt de map met alle Travel Active spullen van het tafeltje naar boven mag verhuizen, want ze heeft er nu lang genoeg naar gekeken, oepsie!
Op naar de volgende stap
Na een tijdje kreeg ik een mail terug van Travel Active met het nieuws dat mijn boekingspakket compleet is! Helemaal top. De volgende stap is het Skype-interview om te kijken of mijn Engels goed genoeg is. Toch wel spannend, aangezien Engels niet echt mijn sterkste punt is. Als ik dat gehaald heb is het wachten op acceptatie van de partnerorganisatie in Australië. Hopelijk word ik snel geaccepteerd door de partnerorganisatie, zodat de grote zoektocht naar een gastgezin officieel kan beginnen! Daar heb ik dan nog ruim de tijd voor tot ik naar de andere kant van de wereld vlieg. Tot die tijd werken, oppassen en geld verdienen om zoveel mogelijk te sparen voor mijn tijd in Australië!