Emmalie is inmiddels al een maand in Australië als au pair: “De eerste maand als au pair zit erop en dat betekent dus dat ik er nog vijf te gaan heb. Ik zit hier nu al een maand, WOW! Dit is al een record, aangezien ik volgens mij nooit langer dan drie weken uit Nederland ben geweest. Waar de eerste twee weken vreselijk langzaam leken te gaan, zijn de afgelopen twee weken echt voorbijgevlogen. Ik heb in deze eerste maand al zoveel geleerd, meegemaakt en al zoveel leuke en lieve mensen leren kennen. Dat belooft wat voor de rest van de maanden!”
Hoe is het om au pair te zijn?
Af en toe wordt me gevraagd hoe ik het nu vind om als Au Pair te werken en of het voldoet aan mijn verwachtingen. Het antwoord op de eerste vraag is simpel! Ik ben nog steeds ontzettend blij met de keuze om als Au Pair te gaan werken en het past helemaal bij me. De tweede vraag beantwoorden vind ik lastiger, omdat ik het van tevoren lastig vond echt verwachtingen te hebben. Tuurlijk denk je wel na over hoe het zal zijn, hoe de kinderen zullen reageren, hoe het Engels spreken zal gaan, of je wel vrienden zult maken et cetera, maar in dit soort situaties moet ik het gewoon doen en gaan meemaken. Op al die ‘onzekere’ vragen kan ik nu gelukkig goed antwoord geven. Ik heb het inmiddels heel erg naar m’n zin en voel me hier thuis. Aan de kinderen merk ik ook dat ze aan mij gewend raken en me toelaten in hun gezin en in hun leven.
Au pair van 4 hostkinderen, is dat niet veel?
Verder krijg ik vaak de vraag hoe het is om vier kinderen te hebben als Au Pair. Mensen reageren vaak ‘geschokt’ als ik ze vertel dat ik voor vier kinderen zorg hier en dat begrijp ik volledig! Een gezin met vier kinderen is druk, hectisch, soms chaotisch, altijd veel geluid en het is de kunst ieder kind evenveel aandacht te geven. De kinderen hebben natuurlijk allemaal hun eigen belevingswereld, eigen karakter, eigen voorkeuren en interesses etc. Ik vind het zo bijzonder dat ik deze kinderen, die hun leven hier aan de andere kant van de wereld hebben, steeds beter mag leren kennen en mag ontdekken wie ze zijn en waar ze van houden. Het zorgen voor vier kinderen maakt dit avontuur voor mij uitdagender en daardoor meer interessant. Neem bijvoorbeeld de dinsdagen! Zorgen dat je met een grote tas vol eten (de kinderen hebben altijd veel honger na school) en een tas met zwemspullen (lees: zwemkleding, zwemvliezen, zwembril, handdoeken, badjassen, crocs, shampoo/conditioner, borstel…) op tijd in de carqueue staat om de kinderen op te halen van school, dan met Google Maps aan direct door naar Hip Hop en daarna direct door naar het zwembad. Dan is het altijd hopen dat ik geen spullen ben vergeten en hopen dat de kip die ik ’s middags al met een timer aan in de oven heb gezet niet aangebrand is als we rond half zeven ’s avonds thuiskomen. Je kunt je wel voorstellen dat ik me best trots voel als ik weer zo’n drukke dag heb gerockt. En de dag is helemaal goed als de kinderen me na het eten vertellen dat ze het lekker vonden! Ondanks dat het dus wel flink multitasken is met vier kinderen en je veel moet onthouden, heb ik nog geen moment spijt gehad van de keuze voor dit gezin.
Engels praten
En dan even een update over de grootste zorg die ik had voordat ik hier naartoe kwam: het Engels… De mensen die me goed kennen weten wel dat ik dat vreselijk vond om Engels te spreken voordat ik hier naartoe ging en dat ik dat het liefst uit de weg ging. Natuurlijk wist ik dat me dat hier niet meer ging lukken en er geen andere keus zou zijn. De eerste twee weken ongeveer vond ik het erg lastig en voelde het vaak erg onzeker om Engels te praten. Dat maakte het contact maken met de kinderen natuurlijk ook lastiger. Inmiddels merk ik dat m’n Engels begint te verbeteren en neem ik zelfs al sommige Australische woorden over (‘no worries = maak je geen zorgen’ ‘undies = ondergoed’ ‘brekkie = ontbijt’). Het is dus echt waar wat iedereen altijd zegt: je leert het door het te doen! Ik ben benieuwd of ik over een paar maanden ook het Australische accent ga overnemen, dat lijkt me zoooo cool!
Vrije tijd
Naast de normale werkweek heb ik de afgelopen week ook weer veel leuke dingen met vriendinnen gedaan. Zo zijn we naar de Lion King geweest op vrijdagavond, hebben we walvissen gespot op zaterdag en zijn we zondagmiddag pannenkoeken gaan eten en weer naar Hillsong church geweest (het thema was The Greatest Showman deze week, yaaaaassss #lievelingsfilm). Daarnaast heeft m’n gezin gevraagd of ik binnenkort met hun mee wil op skivakantie. Een van m’n hostkids heeft namelijk zijn enkel gebroken afgelopen week en kan dus niet skiën. Ik zal met het gezin mee gaan om voornamelijk voor hem te zorgen, zodat de rest van de familie de berg op kan. Ben benieuwd hoe de Australische sneeuw zal zijn (als die er überhaupt is…)!