Marli vertrekt binnenkort voor een jaar naar Australië om als au pair te gaan werken. Ze wacht nog op de uitslag van haar scriptie en zodra ze hier groen licht van heeft kan ze vertrekken. Hoe verliep het proces voor het vinden van een gastgezin?
Afgelopen december heb ik de knoop eindelijk doorgehakt en heb ik toch echt besloten om te boeken. Ik wil al bijna vier jaar als au pair gaan werken en had al vrij snel besloten dat Australië het land zou worden waar ik dit zou gaan doen. Nou heb ik in december via de organisatie Travel Active Au Pair een programma geboekt. Zij gaan mij helpen bij het vinden van een gastgezin. Sommige mensen zouden nu zeggen, “waarom via een organisatie als je het ook gratis zelf kan regelen”. Nou dat heb ik met een goede reden gedaan. Ik vond het al een hele stap om überhaupt naar Australië te gaan en om dit dan via een organisatie te regelen voelde toch wat prettiger. Zo weet ik tenminste dat ik in een goed gezin terecht kom, dat alles goed geregeld gaat worden en dat ik hulp krijg wanneer ik dat nodig heb.
Een compleet profiel
Dus in december heb ik geboekt, dit betekent dat ik een enorm pakket aan formulieren via de mail en via de post kreeg die ik allemaal in moest vullen. Travel Active wil alles van me weten, wat ik ook vrij logisch vind aangezien ze die gezinnen natuurlijk ook een goede Au Pair willen sturen. Ik heb al mijn oud-stagebegeleidsters een bericht gestuurd of ze een referentieformulier in wilden vullen. Je heb namelijk meer kans op een goede plaatsing als je een goed profiel hebt. Een goed profiel bevat veel referenties, eventueel een filmpje, een brief naar ‘The future host family’ en foto’s van jezelf, je familie en vrienden.
Na een paar maanden heb ik dit allemaal opgestuurd. Ik werd uitgenodigd voor een workshop en ik zou een interview via skype krijgen om te kijken hoe goed mijn Engels was. De workshop was super leerzaam en heb alles kunnen vragen wat ik wilde. Het interview via skype verliep ook verrassend goed (ook al was ik enorm zenuwachtig!).
Het verlossende woord en de zoektocht naar een gastgezin
Na het invullen van alle papieren, de workshop en het interview kwam het verlossende woord. Ik ben geaccepteerd voor het Au Pair programma. Na dit alles zou mijn profiel online komen te staan in Australië zodat gastgezinnen mijn profiel konden bekijken en mij eventueel konden mailen als ze dachten dat we een goede match zouden zijn. Maar omdat ik dus nog moest wachten op het resultaat van mijn scriptie zouden we hier nog mee wachten. Later is mijn profiel toch online gezet. Toen ik wakker werd had ik een mail van een gezin in mijn mailbox. De mail die ik had gekregen was zo leuk, zo persoonlijk en zo lang, je zag duidelijk dat ze er veel moeite voor hadden gedaan, dat ik het niet kon negeren. Ze hadden zelf een paar punten beschreven waarom we een goede match zouden kunnen zijn. Zoals dat we beide niet van sporten houden haha, maar zij kijken ook vaak een film of een serie en ze houden ook van koken. Ik heb de stap gezet om toch een mail terug te sturen. Ik ben meteen eerlijk geweest en mijn situatie uitgelegd over mijn scriptie. Dit schrok ze niet af en ze wilde graag een keer skypen.
En nu!?
Stiekem hoopte ik dat ze af zouden haken omdat ik hier nog niet helemaal op voorbereid was. Van het een kwam het ander en de maandag daarop heb ik met ze geskypet. Jeetje wat was dit spannend. Ik had een rode kop en kwam de hele tijd niet uit mijn woorden, maar toch had ik een super goed gevoel bij dit gezin. De moeder bleef heel rustig en zei meerdere malen dat ik het super goed deed en dat ik vooral de tijd moest nemen. De vader was ook heel aardig maar was veel bezig met de kinderen. De kinderen waren fantastisch! Het gaat om twee kinderen Piper en Isaac. Piper is een meisje van 2,5 en Isaac is een jongen van 6. Piper was heel rustig en verlegen toen ze in beeld kwam tijdens het skypen, maar wilde uiteindelijk wel nog een keer zwaaien. Isaac was druk bezig met zijn telefoon die hij trots liet zien. Na dit gesprek hebben ze hun Au Pair handboek opgestuurd zodat ik deze door kon lezen en kon kijken of ik het iets vond. Ik vond het heel leuk om te lezen. Ze hebben alles op papier gezet: het dagschema, de regels, mijn taken etc. Dit maakt het voor mij wel erg duidelijk om in te beelden hoe een dag voor mij er uit gaat zien. Ik heb ze een mail terug gestuurd dat ik het heel fijn vond om te horen dat ze erg netjes en duidelijk zijn. We spraken af om zaterdag nog een keer te skypen. Dit ging al een stuk beter, mijn zenuwen waren veel minder. Ze gaven aan dat ze mij graag als au pair zouden willen!
Meteen een match!
Het gaat allemaal zo snel en vind het moeilijk om de beslissing te maken. Ja, alweer die knoop die ik door moet hakken. Het is allemaal zo raar dat mijn profiel zo kort online stond en ik dat ik dan meteen mijn perfecte match gevonden zou hebben. Dit kan toch bijna niet? Ik heb het nummer van hun huidige Au Pair gekregen en heb haar vandaag een bericht gestuurd. Ze schreef terug dat het een heel leuk gezin is, soms wat chaotisch, maar wel gezellig. Het chaotische had ik inderdaad al gemerkt aan de telefoon, maar ik denk dat ik hier wel aan kan wennen. Ik blijf het lastig vinden om de keuze te maken en definitief voor dit gezin te gaan, terwijl ik stiekem weet dat dit een match is.
Na het schrijven van deze blog heb ik natuurlijk de familie een mail gestuurd dat ik graag hun au pair zou willen worden. Dus ik heb een match!
