De High School Throwback van: Iris!

Ik heb tijdens mijn jaar in Canada geen hele moeilijke vakken gekozen, waardoor haast al mijn vakken wel leuk waren. Mijn favoriete vakken waren yoga en arts. Het was erg fijn om yoga te doen tussen andere vakken door en zo heerlijk te relaxen tijdens de schooldag. Ik vond het wel vreemd dat we zo’n vakken konden kiezen op school aangezien dit in Nederland niet zo is.

Ice hockey is een hele populaire sport in Canada, dus ook op scholen. Voor elke wedstrijd werd er op school in de pauze de schoolkreet geroepen om het team aan te moedigen en succes te wensen. Iedereen probeerde dan ook altijd naar de games te gaan met kleding in de schoolkleuren en het was dan ook een big deal als je in het hockeyteam zat!

Wat je in je vrije tijd doet ligt erg aan de seizoenen. In de winter ging ik naar alle hockey games van onze school met mijn vrienden en gastzussen. Daarnaast was ik toch wel vaak wel thuis aangezien je niet altijd weg kan als er heel veel sneeuw ligt. Als ik thuis was, was het gelukkig wel erg gezellig met mijn gastzussen.

In de lente en zomer was ik veel op pad met mijn vrienden. Aangezien ik in een klein dorpje woonde, gingen we vaak met de bus naar het kleine winkelcentrum, ergens iets eten of naar een iets groter dorpje met de bus. Ik woonde dichtbij veel natuurparken dus in de zomer en lente ging ik ook veel hiken met vrienden of andere gastgezinnen die ook internationale studenten in huis hadden.

Omdat ik niet mocht rijden en je ook niet altijd iemand kan vinden die je kan en wilt brengen heb ik ook veel gelopen. Zo kan af en toe wel een uur duren voordat je ergens bent vanwege de grote afstanden daar. Gelukkig was het wel altijd erg gezellig aangezien ik altijd met vrienden was. Ergens wat eten kan in alle seizoenen en dit was voornamelijk ook wat ik na school ging doen.

Natuurlijk moest ik ook in mijn vrije tijd helpen in het huishouden bij mijn gastgezin, zoals af en toe koken, helpen het huis schoon te maken, het gras maaien en mijn eigen was doen.

Ik kom uit Rotterdam en in Canada woonde ik in een klein dorpje waar relatief gezien vrij weinig te doen was. Dit was voor mij erg wennen maar uiteindelijk juist heel leuk. We moesten vooral zelf bedenken wat we konden doen en dit verschilde erg van de dingen die ik in Nederland zou doen.

Nog een groot verschil was dat op school elke ochtend het volkslied werd gespeeld bij de ‘morning announcements’ en iedereen opstond. Dit is natuurlijk erg verschillend van Nederland want ik ken eerlijk gezegd maar 2 zinnen van ons volkslied.

Prom en graduation was ook erg anders. In Nederland hebben we eigenlijk geen prom en de graduaiton is veel minder traditioneel. In Canada draagt iedereen tijdens de graduation een mantel en een cap in de schoolkleuren. We hadden hier zelfs rehearsals voor zodat iedereen wist waar je precies moest lopen.

Een specifiek moment kan ik me niet echt herinneren. Daarentegen is alles aan het begin eigenlijk wel gek. Voor mij was het gek dat ik niet zomaar met het openbaar vervoer kon. Als je wel dichtbij een bushalte woonde, gaat de bus maar eens in het uur of twee uur waardoor je best wel afhankelijk bent van andere mensen als je ergens naartoe wilt. Ook gaat elke ochtend bij de eerste les het volkslied aan, dan moet je opstaan, stil zijn en je pet af doen. De eerste keer dat dit gebeurde was het wel erg gek voor mij.

Aan het begin was het wel het makkelijkst om vrienden te maken. Je kunt dan op de andere internationale studenten afstappen omdat zij natuurlijk ook nog geen connecties hebben. Dit vond ik vooral aan het begin erg prettig. Je bouwt dan ook snel een band op omdat iedereen nieuw is en in het zelfde schuitje zit.

Door het hele jaar heen heb ik tijdens mijn lessen en schoolevents steeds meer Canadese vrienden gemaakt. Dit ging voor mij wat lastiger omdat ik geen sport deed op school. Een sport helpt wel heel erg met vrienden maken. Ik kletste wel met iedereen in mijn lessen maar aangezien veel al een eigen vriendengroep hadden, merkte ik wel dat het toch lastiger is om hierbij te komen. Na een paar maanden had ik wel mijn plekje gevonden en was ik erg content met de vrienden die ik had gemaakt.