“Deeds” op High School in Amerika: “gelijk de eerste dag ben ik bij een groepje meiden gaan zitten”

Elke ochtend gaat mijn wekker om 6.10 uur, en na een paar keer snoozen moet ik er toch echt uit om 6.20 uur. Geloof het of niet, ik mag dan wel in Amerika zitten, ik blijf toch liever ook ‘s ochtends iets langer in mijn bed. Mijn boterham met vlokken heb ik ingeruild voor cornflakes en de oma fiets voor de auto. De naam Diede is voor Amerikanen net iets te moeilijk, dus ga ik hier door het leven als Deeds. Standaard begint de schooldag met de pledge van Amerika en om 7.30 uur zit ik in mijn eerste les. Anders dan in Nederland heb ik hier elke dag dezelfde vakken, en ook anders dan in Nederland kan ik hier vakken volgen als Food en Small Business Management. Tussen de lessen door heb ik 7 minuten om naar mijn kluisje te hollen, hopen dat ik ‘m in een keer open krijg en naar de volgende les te gaan. In totaal heb ik 6 klassen, 1 pauze en eindigt de schooldag voor mij om 2.30 uur.

En ja, het is zo dat de football players op een game day hun football shirt dragen, en ja het is zo dat ook de cheerleaders dat doen. Hoe excited het allemaal klinkt, ook hier heb je huiswerk en ook hier zou je soms lekker een dagje thuis willen blijven. School blijft school, en huiswerk blijft huiswerk, maar toch geniet ik van elke seconde die ik hier mag doorbrengen en vooral als ik besef hoe snel de tijd gaat! Zelf heb ik er niet voor gekozen om een schoolsport te gaan doen, niet dat ik het niet geprobeerd heb. Zo ben ik bij verschillende clubs en sports gaan kijken, maar er zat gewoon niks voor mij tussen. Toch raad ik het voor alle aankomende studenten wel heel erg aan, want hier vind je de meeste contacten. Het is trouwens niet gek als je tot 6 uur ‘s avonds op school zit, omdat je een sport hebt om te doen, of misschien start je de dag om 5.00 ‘s ochtends. Ik heb mijn passie gevonden in Crossfit. Dit doe ik buiten school om, elke dag een uurtje samen met mijn gastgezin. Crossfit is iets wat ik 4 maanden geleden nooit gedaan had. Het motto “say yes to everything” is dan ook iets wat bijna elke dag van pas komt. Veel sporten, jezelf zo druk mogelijk houden en dit motto is wat mijn high school year tot een succes maakt!

Maar ja, ik zit dus niet bij een sport of club, hoe kom ik dan aan mijn vrienden? Gelijk de eerste dag ben ik bij een groepje meiden gaan zitten, wiens gezicht ik al weleens gezien had, maar verder nog nooit gesproken had. Ik legde netjes uit dat ik een exchange student was, dit mijn eerste dag was en of ik misschien bij hun kon lunchen. En natuurlijk lief lachen, daar kan niemand nee tegen zeggen! De meiden waar ik de eerste dag bij ging zitten zie ik nu als mijn vriendinnen. Als ik het nu schrijf klinkt het allemaal heel makkelijk, maar ik heb soms ook wel echt moeite moeten doen om erbij te horen. Je komt midden in een groep die elkaar al 10 jaar kent en dan ben jij er ineens. Ik besefte maar al te goed dat je niet gelijk vrienden bent de eerste dag, daar gaat wat tijd overheen. Zolang je het de tijd geeft en moeite doet, zie je vanzelf dat ze ook moeite in jou gaan stoppen. Iets waar ik misschien nog het meest van geniet tijdens mijn high school year, is dat ik mijn omgeving iets kan leren over Nederland. En dan besef ik ook dat ons kikkerlandje eigenlijk best tof is. Je merkt dat veel mensen hier geïnteresseerd zijn naar waar ik vandaan kom. Toch merkte ik gelijk dat Amerikanen niet heel veel wereldkennis hebben, zo werd mij namelijk gevraagd of ik met de trein naar Amerika gekomen ben en of wij ook iPhones hebben. Natuurlijk kan ik daar om lachen en ben ik ook bereid om alles uit te leggen. Ook feestdagen als Sinterklaas mogen natuurlijk niet missen, mijn gastgezin weet inmiddels alles over Sinterklaas, en ook hier gaat de zwarte pieten discussie van gang. Stroopkoeken, pannenkoeken en appelflappen zijn trouwens ook razend populair hier, als het aan mijn gastgezin ligt mag ik ze elk weekend wel maken. En drop, tja… dat kon ik beter thuis laten!