De periode waarin met je familie bij elkaar komen en samen zijn centraal staan, maar op hetzelfde moment aan de andere kant van de grote oceaan zitten. Hoe is het om kerstmis met een andere familie te vieren en hoe ziet kerstmis er in zijn algemeen uit in het land van de koude winters, de vriendelijke mensen en Tim Hortons?
De start van Kerstmis
Kerstmis kan niet vroeg genoeg beginnen in Canada. Als het aan de Canadezen lag zouden ze de Halloween versieringen de dag na Halloween vervangen met kerstdecoraties. Er is echter iets dat zij daarvan weerhoudt en dat is Remembrance day, wat op 11 november is. Er is een ongeschreven regel die luidt dat er geen enkele vorm van versiering en decoratie mag zijn op Remembrance day, als een teken van respect. Wat de Canadezen hierop verzonnen hebben is dat sommigen hun kerstverlichting al klaarmaken op Remembrance day, en dat ze deze dan vervolgens op 12 november één minuut na middernacht aansteken. Om maar aan te geven hoe erg kerstmis leeft in Canada.
Parade
Een typisch Canadese en Amerikaanse traditie voor kerstmis is de grote parade, waarin de kerstman vol trots in zijn slee door de stad gaat. En de grote parade is hier ook echt Noord-Amerikaans groot. Het was 2 december en de winter had langzaam zijn intrede genomen. Of althans, dat dacht ik. De Canadezen om mij heen stonden in zomerjassen en sommigen zelfs nog in korte broek. Dit zorgde voor lachende gezichten van mijn Canadese vrienden die bleven zeggen dat de echte winter nog moest komen en dat dit nog niks is. Ik warmde echter snel op door een lekkere hot chocolate en de prachtig versierde auto’s die voorbij kwamen. De ene nog mooier dan de andere. En het venijn zat hem niet in de staart, want de allerlaatste auto was groter en mooier en imposanter dan elke andere auto. Met rendieren en cadeautjes versierd en achterin de grote man waar het allemaal om draait, de kerstman, zittend in een slee. Een intocht die op zijn minst net zo indrukwekkend genoemd mag worden als die van Sinterklaas in Nederland.
Het vinden van de perfecte kerstboom
Door een hele drukke periode voor mijn host parents duurde het voor ons relatief lang voordat wij ons huis helemaal kerstmis ready hadden gemaakt. 8 december was de grote dag waarop wij onze kerstboom gingen kopen, en daarin had ik een lichte inschattingsfout gemaakt. Naar mijn mening, de mening van een leek op het gebied van kerstbomen, rijd je naar een kerstbomenwinkel en kies je er vlug één uit en ga je daarmee terug, het zal bij elkaar wel 30 minuten duren ofzo. Ik kon er niet verder naast zitten. Het was een heuse familietrip van de ene naar de andere kerstbomenwinkel, zoekend naar die ene perfecte boom. Twee uur en wat lijkt 600 kerstbomen later vonden we de boom waar we naar zochten en het decoreren kon daarmee beginnen. We gingen met z’n vieren, mijn host brother, host parents en ik, naar de kelder en we kwamen elk met twee dozen vol met versieringen naar boven. We hadden een topdag waarin het voelde alsof wij al jaren een gezin waren, maar hetgeen dat mij het meest zal bijblijven is dat letterlijk elke kerstbal, elke slinger en elk opzetstuk aan mijn host parents is gegeven. Sommige kerstballen had mijn host mother gekregen van haar moeder, die weer van haar moeder enzovoort. Achter alles wat we tevoorschijn haalden zat een verhaal of een belangrijk persoon. Het was op dat moment dat ik besefte dat ik een geweldige kerst tegemoet ging en het dagen aftellen tot kerstmis kon beginnen.
Kerst op school
De scholen kunnen natuurlijk niet achter blijven in de festiviteiten. Vanaf 4 december was er door school elke dag een activiteit georganiseerd. We hadden een kerstmistruien dag, een helpfull elf dag, een verpak je leraar dag en ga zo maar door. Dit zorgde voor nog meer vermaak in een periode waarin plezier en genieten al centraal staat. Er waren twee dagen die extra speciaal waren. Eentje die aangaf hoe erg de middelbare scholen hier haar internationale studenten koesteren en een die aangaf hoeveel talent en ruimte er is om te zijn wie je wil zijn.
Mijn middelbare school had een international christmas day georganiseerd. Wat dat in principe inhield is dat de school alle internationale studenten uitnodigde om in de avond naar school te komen om pizza te eten en te luisteren naar hoe kerstmis in de landen van je mede-internationale studenten wordt gevierd. Het was niet alleen heel interessant, maar het weerspiegelde ook waar kerst naar mijn mening om draait. Met mensen bij elkaar komen, wat eten en lachen met elkaar.
De tweede speciale dag was op de laatste schooldag van 2017. De school had een coffeehouse georganiseerd, waarin leerlingen konden optreden. Het mooie was dat het niet uitmaakte wat de leerlingen deden. Van stand-up comedy tot een buikdanser. Alles werd toegejuicht en aangemoedigd door de 500 aanwezige klasgenoten en docenten. Het was bizar om te zien hoeveel talent er op mijn school rondloopt en het was de perfecte manier om de kerstvakantie in te luiden. Die avond ging ik, in tegenstelling tot veel andere mensen op de dag dat de vakantie start, vroeg naar bed, want de wekker zou de volgende dag om 6 uur gaan voor iets wat een absoluut hoogtepunt van mijn verblijf is geworden.
Vrijwilligerswerk
Wekker om 6 uur, vlug onder de douche stappen, een boterhammetje eten, een korte pitstop bij een Tim Hortons en om 6:40 stonden wij met zijn vieren in de kou voor de deur van onze lokale kerk te wachten. Het was nog pikdonker en er was geen teken van leven, maar dat veranderde toen één voor één auto’s de parkeerplaats opdraaide, alle inzittenden met een handschoen om de ene hand en een Tims kop koffie in de andere. Het volgende stond op de planning: Mijn host mother Michelle is trots voorzitter van de lokale Saint Vincent de Paul Society, een organisatie die zich buigt over de armoede in de regio waarin ik leef. In de periode voor kerstmis zamelt de organisatie geld in en van dat geld kopen ze cadeaus en een kalkoen kerstdiner voor meer dan 50 families die dat zelf niet kunnen betalen. Vrijdag 22 december was de dag dat de boodschappen aan de families beloofd waren, dus we vertrokken in meerdere trucks naar een supermarkt om de inkopen op te halen, daarna reden we terug naar de kerk, verdeelden we alle inkopen over 52 dozen en reden we vervolgens naar de gezinnen om de boodschappen tot in de keuken te bezorgen. Dit klinkt als een project dat meerdere dagen in beslag zou nemen, maar door het uitstekende werk van meer dan 40 vrijwilligers waren alle boodschappen binnen 4 uur gestuurd. Het helpen en het zien van de pure blijdschap op de gezichten van de mensen waar ik de boodschappen naartoe bracht was voor mij iets wat ik nooit meer zal vergeten. Ik was zo ongeveer de enige internationale student daar met mijn host brother, en het is iets dat mijn reis uniek en speciaal maakt, maar het mooie is dat er voor iedereen talloze mogelijkheden zijn om zijn of haar eigen reis uniek en speciaal te maken. Toen het vrijwilligerswerk achter de rug hadden konden we onszelf klaarmaken voor iets wat voor de meerderheid voor de mensen hier wel hetzelfde is, en dat is kerstmis..
Kerstavond
Het echte kerstmis begon voor mij op kerstavond. Ik hees mijzelf in een pak dat ik van thuis had meegenomen en we vertrokken naar de kerk, waar meer dan 1000 mensen met ons waren om naar een dienst van een goede vriend van mijn host parents en priester father Devereaux te luisteren. Hij hield een ontroerend verhaal over waar kerstmis werkelijk om draait en hij omschreef het als ‘the gift of self’, het bij elkaar zijn en het met elkaar genieten van deze speciale periode. Deze gedachte koesterden wij de gehele kerstperiode, want Michelle’s ouders bleven bij ons logeren, wat betekende dat ik op de bank moest slapen, wat ik natuurlijk met liefde deed. Het was belangrijk dat zij bij ons waren want in het onwaarschijnlijke geval dat wij allemaal braaf zijn geweest zouden wij onze cadeaus de volgende ochtend onder de kerstboom aantreffen.
Cadeaus
De kerstman wekte mij en de woonkamer was bezaaid met cadeaus voor iedereen. Van hele kleine en handige dingen, zoals een tandenborstel, tot grote dingen zoals een sweater van het Canadese ijshockeyteam. Voor lunch hadden wij onze kalkoen die mijn host father Mike op een verrukkelijke manier had bereid. Het vervolg van kerstmis, wat niet na Tweede Kerstdag eindigde, maar op 31 december, kan samengevat worden als met mensen bij elkaar komen, nog wat cadeautjes ontvangen en heel veel en lekker eten met elkaar. Er was geen enkele dag dat wij met alleen zijn vieren gingen eten en door de gezelligheid van deze periode vloog het voorbij en was het voordat ik het wist 2018.
Het mooiste cadeau van allemaal
Dus hoe is het nou om kerstmis in een ander land met een andere familie te vieren? Kerstmis betekende voor mij voordat ik naar Canada kwam met vrienden op wintersport gaan, maar dat is hier helemaal veranderd. Het zou misschien vreemd en apart moeten voelen om kerstmis niet met je echte familie te vieren, maar in de vier maanden dat ik nu in Canada ben is mijn host family veel meer geworden dan een andere familie. Door de vriendelijkheid van iedereen met wie ik kerstmis heb gevierd ben ik ervan overtuigd dat ik kerstmis nog steeds met mijn echte familie heb gevierd, alleen niet met mijn biologische. Het mooiste cadeau dat mijn familie mij heeft kunnen geven, zoals father Devereaux al zei. Kerstmis 2017 is meer dan geslaagd en het is er eentje die ik nooit meer zal vergeten.
Wil je net als Ewout naar een High School in Canada, of ga je liever naar een andere bestemming zoals bijvoorbeeld Zuid-Afrika, Amerika of Australië? Travel Active helpt je graag in al jouw plannen voor een High School avontuur. Bekijk alle High School mogelijkheden of kom naar een van de geplande infodagen en laat al je vragen persoonlijk beantwoorden!
