High School in Engeland: Hoe de ouders van Marrit dit avontuur beleefd hebben!

Eind augustus was het dan zo ver, we brachten Marrit naar Schiphol. Het was wel even slikken toen ze helemaal in haar uppie door de gate vertrok. Een paar uur later kregen we een appje dat ze een goede reis gehad had en goed aangekomen was. Tegelijkertijd was er ook een student uit Italië aangekomen die bij hetzelfde gastgezin zou verblijven en naar dezelfde Grammar School zou gaan.

Alleen WhatsApp

De eerste twee weken hebben we alleen een paar keer via WhatsApp contact gehad en bewust niet geskypet. Het leek ons beter dat ze de tijd kreeg om te wennen en we waren bang dat ze eerder heimwee zou krijgen als ze ons via Skype zou zien. Daarna skypeten we ongeveer wekelijks. Het was leuk om Marrit te zien en om te horen wat ze allemaal beleefd en gedaan had, hoe het op school ging, hoe het in het gastgezin ging en hoe enthousiast ze was.

Na vier maanden was er een moeilijk moment. Marrit´s oma kwam in het ziekenhuis terecht en overleed 10 dagen later. Het was voor Marrit heel moeilijk om in zo’n verdrietige tijd zo ver weg te zijn van haar familie. De vraag was of Marrit voor de begrafenis terug moest komen. Wij hebben Travel Active om advies gevraagd en Marrit overlegde met haar gastmoeder en vriendinnen. Uiteindelijk heeft Marrit na veel wikken en wegen besloten om in Engeland te blijven. Het zou voor haar waarschijnlijk moeilijk worden om na zo’n emotionele tijd waarbij je heel close bent met je familie, weer terug te moeten naar Engeland. De kans op heimwee zou dan waarschijnlijk veel groter zijn. Achteraf denk ik dat dit een goede beslissing geweest is. Travel Active heeft Marrit rond die tijd een paar lieve e-mails gestuurd, wij hebben dagelijks met Marrit geskypet en ook de regio-coördinator en gastmoeder hebben er aandacht aan besteed. Toen Marrit weer thuis was hebben we oma in kleine kring herdacht.

Marrit had in Engeland een Italiaanse gastzus waar ze ontzettend goed mee op kon schieten. In januari kwam er ook nog een Slowaaks meisje in huis waar ze allebei een goede klik mee hadden. Met zijn drieën, en soms nog met andere meiden van school, hebben ze veel uitstapjes gemaakt en zijn ze regelmatig in Londen geweest.

Marrit zat op een Grammar school waar ze lopend heen kon, dit bleek een hele leuke en goede school te zijn. Ondanks dat Marrit behoorlijk verlegen is heeft ze daar veel vrienden gemaakt. Marrit heeft bij het afscheid een soort aanbevelingsbrief gekregen waar al haar leraren een mooi en positief verhaal in geschreven hebben.

Na bijna 7 maanden zijn wij naar Engeland gereisd om Marrit weer op te halen. Ze had ondertussen zoveel spullen gekocht en cadeautjes gekregen met kerst, haar verjaardag en het afscheid dat dit lang niet allemaal in haar koffer paste. We hebben eerst samen een weekend doorgebracht in Londen. Het was even apart en emotioneel om na zoveel maanden je dochter opeens in Londen weer te treffen, maar het was ook al snel weer gewoon.