Hoe het is om terug te zijn na een High School avontuur in Australië volgens Femke

Nadat papa was geland in Melbourne, ging hij naar een motel om een paar uur uit te rusten voordat hij verder zou rijden naar het huis waar ik verbleef. Maar als verrassing had mijn gastmoeder me bij het motel afgezet en heb ik hem kunnen verrassen! We konden nu samen terugrijden en hadden we even wat tijd samen voordat ik hem aan mijn gastgezin voor kon stellen. Ik was blij toen ik mijn vader zag, maar toen we in de auto zaten en de afgelopen 5 maanden aan het bespreken waren, besefte ik wel dat zijn komst ook betekende dat mijn vertrek dichtbij was. En dat idee vond ik toch best lastig. Vanaf het moment dat papa er was, had ik nog maar 10 dagen over van mijn High School avontuur waarvan 6 dagen op de plek waar ik de afgelopen 5 maanden heb gewoond. Omdat ik aan papa in 6 dagen wilde laten zien wat ik in 5 maanden had gedaan, zaten de dagen best vol en was ik daardoor veel weg. Gelukkig is mijn gastgezin een paar keer mee geweest en hadden we ’s avonds weer tijd met zijn allen, wat ik erg fijn vond want dat zou ik erg gaan missen.

De 6 dagen in Foster, waar ik woonde, zaten er inmiddels op. De laatste dagen heb ik een afscheidslunch gehad met vriendinnen en een lunch met de hele familie vanwege de sterfdag van mijn ‘tante’ haar zoon. De lunch was voor mij de gelegenheid om afscheid te nemen van een familie dat mij erg lief en goed had opgenomen in de tijd dat ik daar was geweest. Na de lunch met de hele familie heb ik vooral ingepakt en zijn papa en ik uit eten gegaan met mijn gastgezin als afscheid en bedankje. De dag erna gingen mijn vader en ik naar Melbourne waar we nog 3 nachtjes zouden zijn voor we terug zouden gaan naar Nederland. Het afscheid thuis was toen nog te doen omdat mijn gastgezin nog naar Melbourne zou komen om afscheid te nemen voordat ik echt terug naar Nederland vertrok. Ondanks dat het niet het officiële afscheid was van mijn gezin, was het wel afscheid van het huis, het dorp en de omgeving. Iets wat ook al best raar en moeilijk was.

De dagen in Melbourne vond ik best wel lastig, want ik had al afscheid genomen van mijn vertrouwde omgeving en mijn vrienden en familie in Australië. Maar ik moest nog wel ‘wachten’ tot ik terug was in mijn oude vertrouwde omgeving in Nederland. Na 4 dagen Melbourne was het dan toch echt tijd om terug naar Nederland te gaan. Mijn gastmoeder en gastzusje waren naar het vliegveld gekomen. Daar hebben we nog wat gegeten met z’n allen en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Het afscheid nemen was best raar en vond ik moeilijk. ‘Gelukkig’ was ik niet de enige die dat zo voelde, want mijn gastmoeder en zusje stonden met me mee te huilen. De vlucht verliep goed en thuis werd ik ontvangen op het vliegveld door familie en mijn 2 beste vriendinnen. Maar het was zo raar. Vanaf het moment dat ik weer bij hen was, voelde het allemaal weer meteen normaal en leek het voor mij net alsof ik ze allemaal 3 weken geleden hier achterliet toen ik begon aan het High School avontuur.

De eerste dagen toen ik terug was, kreeg ik veel vragen over Australië. Hoe ik het had gehad en of ik blij was dat ik terug was. Die vraag vond en vind ik nog een beetje lastig. Ja, terug zijn heeft in mijn geval ook zo zijn voordelen maar ik mis ook dingen van Australië. Ik vind wel het fijn mijn zelfstandigheid hier eindelijk weer terug te hebben. Ik kon mezelf daar nergens heen vervoeren en was dus altijd afhankelijk van mijn gastmoeder of bustijden om ergens te komen. Dit terwijl wij hier in Nederland gewend zijn over gewoon even heen te fietsen. Dat vond ik soms best lastig en is het fijn dat ik dat gewoon weer kan doen.

Een verschil wat ik zelf wel heel goed merk tussen hier in Australië, is hoe de mensen zijn. Ik weet natuurlijk niet of dat door heel Australië hetzelfde is, maar zoals ik het heb ervaren zijn de mensen eigenlijk veel relaxter dan hier. Dit vond ik erg fijn en dit mis ik ook wel een beetje. Een vriend van mijn vader heeft 15 jaar in Australië gewoond en voor ik ging had hij tegen mij gezegd: ‘ze hebben een no worries mentaliteit maar ondertussen hangt er wel een werksfeer.’ Ik snapte toen niet heel goed wat hij daarmee bedoelde maar al redelijk snel na mijn aankomst daar werd die zin heel logisch en begreep ik precies wat hij bedoelde. Het is lastig om dit uit te leggen maar zodra je in Australië bent, zal je het vanzelf begrijpen.

Ik ben erg blij dat ik de keuze heb gemaakt om een exchange te doen en ben blij dat ik ervoor heb gekozen om dit in Australië te doen. Het is een mooi en prettig land met aardige, behulpzame en gezellige mensen. Het is een ervaring die ik me mijn hele leven zal herinneren en waar ik positief op terug kijk. Ik zou het daarom ook zeker aanraden aan anderen. Het is een mooie kans om een ander gedeelte van de wereld te zien, mee te leven in hun cultuur en nieuwe mensen te ontmoeten. Daarbij is het erg leerzaam en een unieke, bijzondere ervaring!.