Larou gaat haar droom achterna: High School Amerika!

Hoi, ik ben Larou de jong en ik ben 15 jaar oud. Ik ga in de zomer van 2019 een High School jaar in Amerika volgen. Dit duurt nog heel lang maar ik ga mijn grootste droom waarmaken en alle voorbereidingen daarvoor zullen vanaf nu gaan beginnen.
Even terug op dat dit mijn grootste droom is en ik daar heel hard voor heb moeten werken om deze ook echt werkelijkheid te maken. Ik was ongeveer 9 toen ik op het idee kwam om een high school jaar in Amerika te gaan doen. Ik had een filmpje op YouTube gezien van iemand die dit had gedaan en dit vond ik zo ontzettend leuk. Ik wilde dit ook! Vol enthousiasme ben ik naar mijn ouders gegaan om dit idee te gaan vertellen hun antwoord was ‘’ja leuk, maar dat zien we over een paar jaar wel. Stiekem hoopte ze dat ik het zou vergeten, maar nee dat deed ik echt niet.

Over de jaren heen verzamelde ik meer informatie en dit vertelde ik vervolgens weer aan mijn ouders die toch wel steeds meer door kregen dat ik dit echt graag wilde. In november 2018 zag ik dat er een informatie dag was in Zwolle en hier wilde ik eigenlijk heel graag heen. Toen ik vertelde dat ik hier heen wilde werd mijn vader toch wel een beetje benauwd want zijn meisje had nog steeds het grootse plan om naar Amerika te gaan, en dat voor 10 maanden. Toch vonden ze het wel een goed idee om hier naar toe te gaan. Zo konden zij ook uitleg krijgen over wat ik nou echt wilde al had ik hen dat al zo goed als allemaal verteld omdat ik mezelf er zo goed in had verdiept. Op de informatie dag is ons heel veel verteld en je kon praten met studenten die net terug waren van hun avontuur, dit allemaal maakte mij natuurlijk nog enthousiaster.

Niet alleen mij maakte dat enthousiast ook mijn ouders. Zij besloten na de informatiedag gastouders te worden waardoor ik nu 6 maanden met Sally onze Australische student in huis woon wat echt super gezellig is en die nu volledig bij onze familie hoort. Op deze manier konden mijn ouders zien hoe het voor mij zou zijn als ik weg zou gaan en tevens vonden ze dit een hele leuke uitdaging. Dit liet mij ook zien hoe het is om voor 10 maanden aan de andere kant van de wereld te wonen.

Ik wilde dit zelf ook doen en dat vertelde ik ook tegen mijn ouders we hebben er veel over gepraat en kwamen tot de conclusie dat als ik dit wilde, ik er zelf ook wat voor zou moeten doen. Het eerste wat ik moest doen was een bijbaantje zoeken. Dus ik had overal gesolliciteerd waar ik ook maar kon. De een na andere wees me af.. niet om wie ik was maar omdat ze al iemand anders hadden. Op dat moment zag ik het echt niet meer zitten mijn gedachten was ‘’ik kan het wel vergeten”. Maar ik wist ook dat ik niet moest opgeven.

Iedereen probeerde me op dat moment te helpen. De een na de andere vriendin ging opzoek naar een baantje voor mij en dit heeft mij zeker geholpen, ik kreeg namelijk een baantje. Dit was alleen niet het enige wat ik moest doen want mijn Engels was vanaf het moment dat ik dit wilde niet echt Engels waarmee ik me zou kunnen redden. Dit moest beter worden. Ik ben stukken gaan lezen in het engels, films gaan kijken en met Sally gaan praten aangezien die in de eerste weken geen woord Nederlands sprak. En ook dit lukte mij. Van een 4 in de brug klas tot nu een 7. Toen was daar het moment, ik mocht me eindelijk opgeven voor een high school jaar in Amerika en krijg eind augustus begin september mijn aanmelding pakket en dan kunnen alle voorbereidingen beginnen.