Taalcursus Spaans in Granada: ‘Al na drie weken ging ik een niveau omhoog!’

Spaans leren was al sinds ik een 11-jarig meisje was een grote droom. Ik koos dan ook een middelbare school waar ik Spaans kon kiezen, maar helaas: toen ik mijn vakken mocht gaan kiezen schaften ze het af. Dat was balen! Een paar maanden geleden zag ik eindelijk mijn kans: na een mislukte studiekeuze en een tijdje gewerkt te hebben bleef er nog wat tijd over. Het was niet veel, de zomerplannen waren al gemaakt, maar toch: de mogelijkheid was er! Ik wist niet hoe snel ik naar de site van Travel Active moest gaan om uit te zoeken wat de mogelijkheden waren. En dat waren er veel!

Uiteindelijk koos ik er voor de hele maand juni in Granada door te brengen. De voorpret kon beginnen! Ik had er ontzettend veel zin in, maar vond het ook heel erg spannend: ik sprak geen Spaans. Zou ik de enige zijn die nog woord Spaans spreekt? Ik vroeg het me af, hoopte ontzettend van niet. Het bleek heel erg mee te vallen! Het eerste meisje dat ik ontmoette in het hostel van de talenschool waar ik verbleef, bleek er ook voor één maand te zijn en ze sprak ook geen Spaans. Dat was een fijn begin!

Omdat wij beiden niet verder kwamen dan “Hola, ¿Cómo estás?”, hoefden we niet deel te nemen aan de standaardtoets op de eerste dag: we werden gelijk in een beginnersklas gezet. Dat moest te doen zijn, dachten we. Nou, dat viel pittig tegen.. Onze klasgenoten zaten allemaal al 1 of 2 weken in die beginnersklas, de docenten spraken 95% van de tijd Spaans en zelfs mijn leerboek was volledig in het Spaans! Heel even begon ik mezelf af te vragen waarom ik dit ook alweer wilde, maar toen besloot ik om maar gewoon zo goed mogelijk mijn best te doen.

Omdat ik in de residentie verbleef was het ontzettend makkelijk om mensen te ontmoeten. Elke middag en avond gingen we wel iets leuks doen: naar een meertje in de Sierra Nevada, een middagje tapas (in Granada krijg je nog gratis tapas bij elk drankje!), een avond Spaanse film kijken: we deden vanalles. Ook de weekenden zaten helemaal vol. Zo gingen we met school een dagje naar Sevilla, met vrienden de bergen in naar de typische witte dorpjes van de Alpujarras, met klasgenoten een dagje wandelen over hangbruggen, natuurlijk een dagje naar het strand, maar ook lekker rondwandelen in onze eigen prachtige stad. Andalusië verveelt nooit!

De lessen werden inderdaad beter. Ik verstond mijn docenten nog voor het einde van de eerste week, in de tweede week kon ik ze al uitgebreide antwoorden geven, in de derde week mochten we al door naar het volgende niveau! Dat ik na vier weken gesprekken kon voeren, mensen op straat kon verstaan en ook met vrienden onderling heus wel een beetje Spaans kon praten, had ik nooit verwacht. Uiteindelijk ben ik anderhalf niveau gestegen, toch wel iets om trots op te zijn!