Een reis naar Sri Lanka die ontzettend veel indrukken heeft achtergelaten

Het is al weer even geleden dat ik naar Sri Lanka vertrok voor een maand vrijwilligerswerk. Een maand was in mijn ogen ontzettend lang, maar als ik er zo op terug kijk is de tijd voorbijgevlogen! Het was een reis die ik nooit meer zal vergeten en ontzettend veel indrukken heeft achtergelaten. Het was erg spannend. Ik was 17 jaar en ging alleen op reis, zonder ouders en zonder vriend. Gelukkig werd ik door Travel Active gekoppeld aan een meisje die dezelfde periode als ik vertrok. Best fijn, want ik ben nogal een kluns. Het zou zo kunnen gebeuren dat ik de vlucht had gemist. Goed, dat is gelukkig niet gebeurd. Na behoorlijk lang in het vliegtuig te hebben gezeten, kwamen we aan op het Internationale vliegveld van Colombo. We werden opgehaald door iemand van de organisatie in Sri Lanka. Met hem haalden we alvast een internetkaart waarmee we voor 20 euro iets van 1000 MB kregen. Een tip, doe dit niet! In de stad Kandy kun je zo’n simkaart kopen voor 3 euro!

Toen we naar buiten liepen werd ik overweldigd door de hitte (ik vertrok in de zomervakantie). We zaten in de taxi naar Kandy en overal om me heen zag ik groen. De 2 uur durende reis was al een bezienswaardigheid an sich. In Kandy kwamen we aan in het huis waar we zouden verblijven. Het was een huis waar een groep Internationale vrijwilligers verbleef. Ik sliep op een kamer met 5 mensen, dat was prima te doen. Het was ook nog eens erg gezellig! Al snel leerde ik een hoop mensen kennen en meteen die dag regelden we de eerste excursie: Sigiriya & gouden tempel van Dambulla. Zeker een aanrader! Het was erg leuk dat we meteen de dag na aankomst een excursie konden doen. Dit werd erg makkelijk gemaakt door de organisatie daar, vooral door Dhammike, de contactpersoon van Travel Active.

De eerste week was een introductieweek. Hier leerde je vooral de mensen kennen en de cultuur van Sri Lanka. We hebben onder andere een kookles gehad en de beroemde tempel van de tand bezocht. Let wel, het eten is behoorlijk pittig! ’s Middags en ’s avonds eet je curry. Ik zou de introductieweek zeker aanraden omdat je het land op die manier stukje bij beetje leert kennen.

Toch moet ik wel zeggen dat ik de excursies die we hebben gemaakt in onze eigen tijd ook echt fantastisch vond. Zo hebben we bijvoorbeeld Adams Peak bezocht. Dit was echt een ervaring. Ik ben er nog steeds niet uit of ik het een positieve of een negatieve ervaring vond. Van de 20 mensen die naar de top wilden, bleven er nog maar 5 over. Waaronder ik, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wilde afhaken, maar toen kon ik niet meer terug. Het stroomde van de regen en allerlei insecten. Het zijn enorm veel treden. Let dus goed op dat je goed weer uitkiest! Dan kun je tenminste nog wat zien.

Er was veel aanbod op het gebied van vrijwilligerswerk. Je kon monniken lesgeven, helpen in een opvang voor ouderen of assisteren met activiteiten organiseren voor kinderen met een beperking. Over de laatste optie werd ter plekke meteen gezegd; dit is een pittig project. Toch heb ik dit project gekozen. De eerste dag vergeet ik nooit meer. Ik kan niet beschrijven hoe dat was. Er zaten veel verschillende kinderen, van jong tot oud van kinderen met een lichte beperking tot kinderen met een meervoudige beperking. Allemaal kinderen met een verleden. Een hoop van hen op straat gedumpt omdat ze volgens de ouders niks waard waren. Kinderen die liefde nodig hebben maar nooit hebben gekregen.

Toen we met een groep binnenkwamen wilden alle meisjes een hand, oftewel aandacht. Hier kregen we later meer tijd voor, maar eerst kregen we een korte introductie van de nonnen. Hier hadden we het over het leven en wat je zou kunnen betekenen voor anderen. Een hoop mooie woorden dus. Vervolgens werd je ingedeeld in groepen, elke groep was verantwoordelijk voor een klas. In de klas die ik de eerste dag kreeg, konden we een beetje kleuren, nagels lakken, zingen etc. De klas die ik de volgende dag kreeg was een stuk moeilijker, zij konden niet reageren op handelingen. Best moeilijk dus, maar dit hoef je niet te doen als je dat niet wilt. Sowieso kan het best moeilijk zijn, maar het is heel dankbaar werk. Je krijgt er echt een hoop liefde voor terug.

Ter plekke heb je de mogelijkheid om nog wat extra opties aan je programma toe te voegen. Zo ben ik een week naar de Hill Country geweest, waar ik monniken heb lesgegeven en heb meegeholpen bij een kinderklasje. De monniken die ik had waren echte pubers die niet wilden leren, best lastig. Tussen alle bedrijven door heb je genoeg tijd om leuke excursies en tripjes te doen. Een leuke aanvulling op je programma!

Kortom, het was écht een ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Moet je nagaan, het is al drie jaar geleden en ik zou je elk detail nog kunnen vertellen. Dat heb ik nu niet gedaan omdat het dan 5 pagina’s lang wordt. Niet heel interessant denk ik. Goed, als je nog vragen hebt wil ik die met liefde beantwoorden. En als je nog twijfelt, zeker doen!