Larissa deed vrijwilligerswerk in haar tussenjaar

Vorig jaar rond deze tijd was ik druk bezig met het leren van m’n examens. Tegelijkertijd had iedereen zich net voor de deadline aangemeld voor zijn of haar vervolgopleiding behalve ik. Ergens in m’n achterhoofd wist ik natuurlijk al dat ik nog niet wilde gaan studeren en in plaats daarvan een tussenjaar wilde nemen, maar nu was het definitief, ik kon me niet meer aanmelden voor studies.

Ik heb een lange tijd onderzocht welke studies iets voor mij zouden zijn, wat ik voor de rest van mijn leven wilde gaan doen, maar niks sprak me echt aan, of in elk geval nóg niet. Wat me wel heel erg aansprak was het buitenland. Naast universiteiten heb ik gezocht naar reizen naar verre landen met mooie natuur, andere cultuur, echt even iets heel anders dan gewoon maar het standaard plannetje. Nu is het niet toevallig dat ik hierop kwam, mijn nichten zijn ook naar het buitenland geweest. Voor 6 maanden stage in Peru en Thailand en om te studeren in Denemarken. Met kennissen en m’n ouders en broertje zijn wij ook naar Thailand en Maleisië geweest in 2010 en sindsdien hebben dit soort reizen altijd in m’n hoofd gespookt.

Een tussenjaar werd het dus. Na lang zoeken en infodagen bezoeken kwam ik bij Travel Active en heb ik me aangemeld voor vrijwilligerswerk in Sri Lanka. Ik wilde mijn tussenjaar zo goed mogelijk gebruiken en dus plande ik ook mijn reis naar Kenia en Tanzania.

Eerste verre reis alleen

Begin oktober vertrok ik in m’n eentje naar Sri Lanka. Niet m’n allereerste verre reis, en ook niet m’n eerste reis zonder ouders, maar wel m’n eerste verre reis zonder m’n ouders. Het afscheid was even moeilijk en de eerste dag en nacht in Kandy, de stad waar we verbleven ook wel een beetje. Het is toch wennen ergens waar je nog nooit bent geweest en helemaal niemand kent, maar hierna is het alleen maar geweldig geweest.

We verbleven in een vrijwilligershuis waar een grote groep uit 8 verschillende landen verbleef, een aardige mix dus. Er waren een aantal vrijwilligers die er al een tijdje waren en een aantal die tegelijk aankwamen met mij. Met deze laatste groep hadden wij de eerste week een oriëntatieweek. Hierin hebben we echt van alles gedaan. De stad Kandy leren kennen met tempels, tempels en nog eens tempels, we hebben een traditionele dans show meegemaakt, taallessen gehad, heerlijke kooklessen gehad en bovenal de cultuur en omgeving ontdekt. De toeterende auto’s en tuk tuks in het drukke verkeer, de propvolle bussen met vrolijke versieringen en muziek, de loslopende apen, een olifant naast de tempel en het warme en vochtige klimaat waarbij je je toch bedekt moet kleden door de boeddhistische religie.

De tweede en derde week heb ik samen met Zuzanna, een Franstalig meisje uit België, doorgebracht in een kinderopvang waarvoor we eerst een uur met de bus moesten. Dit op zich was al een hele belevenis, omdat je nooit wist of je een plekje had en zo niet had je waarschijnlijk iemands elleboog in je zij of de punt van iemands paraplu of tas in je rug.

Het werken in de kinderopvang was echt geweldig, we hebben een fantastische tijd met de jongens gehad. Na een wat lastige opstart, omdat vrijwel niemand van de jongens (met ongeveer de leeftijd van 6-16 jaar) Engels sprak, werden ze steeds opener en hebben we heel veel dingen met ze kunnen ondernemen. Sporten op het veld naast het gebouw, tekenen, knutselen, vouwen, plantjes verbouwen of gewoon lekker met ze buiten spelen en ‘handjeklap’ doen. Zij vonden toch wel alles best, als wij er maar waren. Het was in een mum voorbij en als ik niet ook nog in de meiden opvang wilde helpen, was ik zeker nog bij deze geweldige jongens gebleven.

De meiden opvang was heel anders. Ook daar hebben we geknutseld en gespeeld met ze, maar het was iets kleiner dus er waren minder meiden en voor m’n gevoel waren ze daardoor ook veel sneller aan je gehecht. Het waren echte meisjes-meisjes, dus ze vonden het heerlijk om je haar te vlechten en ook lekker buiten spelen. Eigenlijk was het te kort, maar desondanks heb ik ook daar een super tijd gehad.
Meer informatie over het vrijwilligerswerkproject in Sri Lanka

Vervolgens verplaatste ik me naar Ambalangoda, een stadje aan de kust een heel stuk van Kandy vandaan. Hier heb ik twee weken lang op een schildpadden project geholpen op de mooiste locatie die je je maar kunt inbeelden. Ons verblijf lag aan het strand, de tanks voor de schildpadden lag op het strand en elke avond hadden we een geweldige zonsondergang. Hoeveel mooier kun je het hebben?!

Het schildpaddenproject was natuurlijk totaal anders dan de sociale projecten waar ik hiervoor op had geholpen, maar zeker niet minder. Ik hou enorm veel van ‘wildlife’, ik vind het echt geweldig en ook de natuur eromheen, en daarom vond ik het super om met schildpadden te werken. De bedoeling van het project was om gewonden schildpadden, met bijvoorbeeld een verwonde vin of nek of zelfs met een missende vin te onderhouden tot ze sterk genoeg zijn om zelf te kunnen overleven. Of om aangespoelde schildpadden of verstrengelde schildpadden aan te laten sterken en ze hierna weer vrij te laten. En ook het beschermen van eitjes viel onder het project. Als deze zich in het zicht op het strand bevonden werden deze in een grote tank met zand op het project gestopt en wanneer deze uitkwamen werden de schildpadjes vrijgelaten. Al deze dingen waren onze bezigheden, waaronder ook de tanks schoonmaken, water verversen, de schildpadden schoonmaken, ze voeren (en dus ook hun voer – oftewel stinkende vis – snijden), het strand schoonmaken en af en toe zeewier plukken.
Meer informatie over het schildpaddenproject in Sri Lanka