Van backpackavontuur naar een onvoorspelbare droomreis

Vervolgens begon mijn echte vrijwilligerswerk: 4 weken Engels lesgeven op een school! Hoe de gemiddelde week er voor de vrijwilliger uitziet, hangt af van waar je vrijwilligerswerk doet. Voor mij zag het er echter als volgt uit. In de ochtend bereidden mijn partner en ik samen de les voor. In het begin was dit braaf in het kantoor, maar na een paar dagen bereidden we ons lekker voor in het paradijselijke zwembad dat op vijf minuten loopafstand ligt. Na de lunch verzamelden we in het kantoor. Vervolgens vertrokken we met de taxi naar onze school. We arriveerden rond 14:15 uur en konden meteen aan de slag tot 16:30 uur. Op Bali hebben de kinderen alleen in de ochtend officieel school. De les in de middag vindt slechts plaats als er vrijwilligers zijn en er is nooit een leraar aanwezig in de klas. De les hangt dus volledig af van eigen input. Super was dit, omdat het veel vrijheid geeft. Ik heb zelfs een paar keer zumbales gegeven in plaats van Engelse les. Het lesgeven was vermoeiend, aangezien mijn partner en ik ons flink moesten inspannen om de aandacht van de klas vast te houden. Gelukkig hadden we wel altijd een behulpzame coördinator bij ons in de buurt. Na de drukke dag waren we vaak ontzettend moe en wilden we dus na het eten lekker uitrusten. Regelmatig ging ik met mijn vrienden naar één van de cafeetjes in de buurt voor een overheerlijke milkshake. In de weekenden was ik altijd vrij en ging ik op pad om alle leuke plaatsen op Bali te verkennen. Van lokale marktjes, prachtige watervallen, een ongelofelijke onderwaterwereld met prachtige vissen en parelwitte stranden tot hippe winkelstraten, mooie boulevards en het drukke uitgaansleven. Een geweldige tijd: cultuur, vrijwilligerswerk en levenservaring gecombineerd met een prachtige omgeving en vakantietripjes.

Na vijf weken bij Green Lion begon bij mij echter een nieuw plan te borrelen. Ik had het zo ontzettend naar mijn zin op Bali en bij Green Lion, dat ik helemaal niet weg wilde! Na een positieve test betreffende mijn doorzettingsvermogen, kon ik uiteindelijk voor minimaal twee maandjes blijven. Na drie weken reizen, keerde ik dus weer terug naar mijn geliefde Green Lion Bali! De eerste week was ik voornamelijk veel aan de slag in het kantoor. De vrijwilligers konden twee weken lesgeven op een nieuwe school en ze wilden dat ik voor de vrijwilligers een lessenplan maakte. Voor zowel kindergarten als grade 2, 3, 4 en 5. Een aardige opgave kan ik wel zeggen. Na deze week ben ik voornamelijk buiten aan de slag geweest. Ik heb zeven weken en dus zeven keer de oriëntatieweek begeleid! Eerst ter ondersteuning van mijn partners, maar de laatste weken waren mijn partners er vaak niet en was ik dus alleen. Het was waanzinnig leuk! Ik heb zoveel geweldige mensen in mijn groepen gehad, van super lieve Chinezen tot crazy en grappige Nederlanders, gekke Fransen etc. Het waren super drukke weken (ik werkte minimaal zes dagen per week en zeker niet van negen tot vijf), maar ik was helemaal verliefd geworden op mijn “baan”!

Totdat ik een grapje maakte over Green Lion Fiji. De week daarna wilde de baas met mij praten: “zo, ik hoorde dat je wel naar Fiji wilt om daar te helpen? Dat is prima, maar je moet er wel over een week al naartoe vliegen!”. Wauw! Wat een geweldige kans, natuurlijk heb ik ja gezegd. Zodoende was het na acht weken werken bij Green Lion Bali, tijd om de handen uit de mouwen te steken bij Green Lion Fiji. Ondertussen zit ik hier alweer zeven weken. Mijn typische werkweek ziet er hier wel weer heel anders uit. Ik ken de introductieweek niet zo goed, maar tot nu toe heb ik vier keer met een partner de introductieweek begeleid. Tijdens de andere weken ben ik als coördinator meegegaan naar de projecten. Dat is het voordeel van werken bij Green Lion Fiji! Iedereen spreekt Engels, wat betekent dat ik gewoon als coördinator mee naar school kan. Ondertussen heb ik al meerdere scholen bezocht en afgelopen weken de Kindergarten. De kindertjes zijn zo ontzettend schattig daar. Ik ben helemaal verliefd geworden. Daarnaast bezoek ik soms andere locaties en geef ik introductieweek training aan de coördinatoren. Het is echter minder druk dan Bali. Ik heb veel meer vrije tijd hier.

Is er nou eigenlijk verschil tussen vrijwilligerswerk bij Green Lion en als coördinator werken bij Green Lion? Jazeker! Er is een wereld van verschil. Als vrijwilliger heb je veel vrije tijd. Naast de vrije ochtenden (of middagen) kun je een dag vrij nemen, lekker erop uit gaan in het weekend en als er problemen zijn ga je naar kantoor en wordt het zo snel mogelijk opgelost. Ook ontmoet je veel mensen van over de wereld waaruit super goede vriendschappen kunnen ontstaan. Daarentegen ben ik als coördinator ontzettend druk! Vooral op Bali werkte ik non-stop om alle vrijwilligers blij te maken, zodat we goede feedback krijgen en de vrijwilliger een onvergetelijke ervaring opdoet! Als er problemen waren, moest ik die oplossen. Ondertussen heb ik ook al aardig wat vreemde situaties meegemaakt en grote problemen moeten oplossen. Op Fiji heb ik zelfs ondertussen al twee halve nachten in het ziekenhuis doorgebracht, omdat één vrijwilliger gezondheidsproblemen had en een andere vrijwilliger gevallen was. Daarnaast werk ik minimaal zes dagen per week. Echt tijd voor mooie uitjes is er niet, alhoewel ik op Bali wel tijd vrij maakte om op pad te gaan. Daarnaast is het belangrijk om te blijven realiseren dat ik voor de organisatie werk. Ik ben nu onderdeel van het team en geen vrijwilliger meer. Ik representeer Green Lion en moet me hier dus ook naar gedragen. Ook is er een grens in hoeverre ik bevriend kan raken met de vrijwilligers en het bewaken van die grens kan soms een moeilijke opgave zijn. Hoe dan ook, ik heb ondertussen al zo ontzettend veel geweldige mensen ontmoet. Dat is zo fantastisch aan deze baan: het ontmoeten van mensen van over de wereld die speciaal komen om vrijwilligerswerk uit te voeren. Toch weer een ander soort type mens. Al met al voel ik me dus ontzettend op mijn plaats bij Green Lion!

Wat begon als een reis van drie en een halve maand, waarbij ik verschillende landen backpackend zou verkennen, is uitgegroeid tot een reis van minimaal een half jaar, waarbij ik niet backpack, maar juist de cultuur tot in de diepte exploreer. Ondertussen heb ik al zoveel meegemaakt, heb ik mezelf al aardig goed leren kennen, ben ik ontzettend gegroeid en zoveel sterker geworden. Een jaar geleden had ik nooit kunnen voorspellen waar ik nu ben en ik durfde alleen te dromen om ooit Fiji te bezoeken. Nu woon ik opeens alweer bijna twee maanden op Fiji. Ook heb ik ondertussen één hele belangrijke levensles opgedaan: in Nederland had ik mijn hele leven al uitgestippeld. Eerst middelbare school, dan direct studeren, masters ook meteen halen en vervolgens op zoek naar een volwassen baan! Hier besef ik me pas hoe ontzettend jong ik eigenlijk nog ben (23) en dat ik mijn leven dus niet al helemaal vol hoef te plannen. Ik heb mijn hele leven nog te gaan. Om deze reden heb ik dan ook besloten om nu zo lang als het maar kan op Bali en/of Azië te blijven. Op dit moment plan ik om na Fiji even naar huis te gaan en vervolgens voor een langere tijd weg te blijven. Ik moet ook eerlijk toegeven dat mijn plan bijna wekelijks verandert.. Wie weet wat er in de tussentijd gebeurt, welke kansen ontstaan en waar ik dan weer beland!