Werken op het maaltijdservice project in Vietnam!

Vrijdag was onze eerste dag en hebben we meegeholpen op het maaltijdproject in Ho Chi Minh city. 5.30 uur de wekker, 45 minuten met de bus voor we er waren. Het is een ruimte waar rond 11.00 uur ongeveer 200 personen komen voor een maaltijd. Het is bedoeld voor mensen die weinig tot geen geld hebben om eten te kopen. Voor 2000 dong (8 cent) kunnen ze daar een maaltijd halen. Er moest gedweild worden, tafels uitgezet en gedekt, bestek klaargezet, tandenstokertjes en servetten. Alles zó verzorgd en schoon! Daarna moesten de plates met het voedsel worden gevuld. (handschoenen aan en mondkapje voor) Rijst, vis, groenten, kop soep en een banaan. Lopende band werk en flink aanpoten want ruim voor 11 uur kwamen de mensen binnen stromen. Men kan de maaltijd dus ter plekke opeten maar men kan ook een afhaalmenu meenemen. Om 13.00 uur wordt er afgerond en wanneer iedereen weg is moet er weer worden opgeruimd natuurlijk. De afwas, (er zijn geen afwasmachines) tafels schoonmaken, vegen en weer dweilen. Het was gewéldig om mee te helpen en te zien hoe veel oudere mensen (slecht ter been) gehandicapten en ook studenten komen voor een maaltijd en er heerlijk van genieten!

Het werken in de Foodshop bevalt ons prima. We beginnen de gasten die komen eten  te kennen en zij ons. Leuk! Het is een prettige werktijd: 7.00 tot 14.00 uur. Als we terug zijn is de dag nog lang niet voorbij en hebben we vrije tijd om in de omgeving rond te scharrelen en ons in de plaatselijke volksbuurt te vermaken. Een “straatmarkt” hier blijft een belevenis om overheen te sjouwen en de drukte en bedrijvigheid blijft fascinerend.

Eerder zijn we al samen de stad in geweest en hebben een boottocht over het Ben-Nghe kanaal gemaakt in een oud aftands bootje. Belevenis! Ondertussen is het ook nog eens héérlijk weer. Het weekend daarna hebben we ons opnieuw in de stad gestort. We hebben het Saigon Skydeck bezocht en vanaf de 49ste verdieping deze grootste metropool bekeken. Práchtig! Ook zo leuk als je dan al enkele plaatsen/ gebouwen herkent. Práchtig om te zien hoe de Saigon River zich door de stad kronkelt!

Ook bekeken we een botanische tuin inclusief de dierentuin die hierin gevestigd is. De botanische bomen, planten en bloemen waren fantastisch!

We genieten elke dag van alle belevenissen. Azië / Vietnam “beleven” is niet in één woord te beschrijven. De mensen, hun leefwijze, hun gewoontes! We vinden het allebei een voorrecht en héél bijzonder dat we tijdens ons vrijwilligerswerk elke dag zó dichtbij en mét de lokale Vietnamezen mogen leven en werken en dus van héél nabij hun leefwijze mogen meebeleven.

Vietnamezen delen hun leven graag spontaan met je. Een voorbeeld: als we in de bus zitten naar de Foodshop krijgen we zomaar een soort snack aangeboden. Gebakken rijstblad met zaden. Vraag niet hoe het heet, maar het smaakt heerlijk!

Azië heeft een “eetcultuur” lazen we voordat we weg gingen. Nou, dat klopt! Naar onze beleving eten de mensen hier de hele dag door! Soep (pho) noedels, kilo’s rijst, véél verse groenten en kruiden, varkensvlees, (veel) kip en véél vis. Het échte verse tropische fruit hier is niet te versmaden. Alles smaakt zó puur! Weinig alcohol gebruik maar des te meer thee. We genieten ervan!

De 7.43 miljoen motorbikes die geregistreerd zijn in Ho Chi Minhstad zijn een dagelijks onderdeel van bezichtigen. Wij maken een lijstje van alles wat men hierop vervoert. Een paar voorbeelden: je héle gezin (soms 4 personen) 6 emmers muurverf (10ltr.inhoud) hoog opgestapelde pakken toiletpapier, een levensgrote glasplaat en kilo zakken vól groenten. Je blijft je verbazen en verwonderen.

We werden gevraagd om voor één dag ander soort vrijwilligerswerk te doen. Oftewel Mr. & Mrs. Santa Claus wilden zijn op het kinderdagverblijf “ Apollo”. Dit kinderdagverblijf is ook een project van Green Lion en er werken meerdere vrijwilligers van hier. Het is gesitueerd in het straatje waar we wonen. Nou, wij keken elkaar eens aan, we geloven namelijk geen van tweeën in de kerstman. Ja, dat doen we. Hilarisch, zullen jullie begrijpen. Maar het was ook leuk! Leuk om onderdeel te zijn van het kerstevenement  van deze kinderen. De vrijwilligsters hadden ze geleerd om Jingle Bells (wie kent het niet) in het Engels te zingen. Aan ongeveer 100 kinderen hebben we een cadeautje mogen geven en mochten ze op de foto met ons. ‘s Middags waren we uitgenodigd om de voorstellingen van dans bij te wonen, samen met de ouders van de kinderen. Voelden we ons tóch een beetje opa en oma.

Wij hebben bijzondere kerstdagen gehad. Eigenlijk moeten we zeggen “geen kerstdagen”. Kerstavond in ons vrijwilligershuis was gezellig. Muziek, extra aandacht voor het eten met elkaar, voor iedereen een cadeautje....... Leuk! Overdag hebben we ons nuttig mogen maken bij de Foodshop, zoals de andere dagen. Dat was trouwens ook onze laatste werkweek. Vrijdag hebben we afscheid genomen van de mensen van de Foodshop met een échte Vietnamese taart! Wat hebben we genoten van het werk. De mensen, het samen verzorgen van de maaltijden voor de minderbedeelden in deze enorme grote stad. Verbazingwekkend hoe snel je dan ook zomaar weer om mensen gaat geven. Maar.....afgesloten! We voelen ons bevoorrecht dat we dit allemaal hebben mogen beleven!