“Zambia heeft mijn hart gestolen!”

Mijn droom was altijd al om te gaan werken in een ziekenhuis in Afrika. Nadat ik mijn diploma Verzorgende had gehaald, begon ik aan mijn opleiding Verpleegkunde. Een vriendin van mij is ook via Travel Active vrijwilligerswerk gaan doen, dus die bracht mij in contact met Travel Active.

In september 2016 ging ik naar de infodag in Utrecht, eigenlijk met de gedachte naar Afrika te gaan nadat ik mijn opleiding zou afronden. Er was een hele hoop landen in Afrika, maar waar kon je in een ziekenhuis werken? We zagen Zambia ertussen staan. "Zambia, nooit van gehoord", dacht ik, dat trok me aan. Mijn moeder zei nog: ‘'We gaan alleen kijken voor als je klaar bent met je opleiding''. Het liep uiteindelijk een stuk sneller dan verwacht: na de infodag heb ik met Travel Active gebeld en de week daarna had ik mijn ticket en verblijf al geboekt.

Ik ging eindelijk naar Afrika, Zambia, mijn droom die uitkwam! Een heel jaar van alles geregeld, afgeteld en veel stressmomenten. Eindelijk was het zover, 11 juli 2017, eindelijk ging ik het vliegtuig in. Ik zag erg tegen de vliegreis op omdat ik bang was om te vliegen. Na afscheid genomen te hebben begon mijn reis; helemaal alleen mijn dromen achtervolgen in Zambia.

Na de vliegreis kwam ik aan op Livingstone Airport. Eindelijk was ik er, de zon kwam me al tegemoet. Heerlijk! Toen ik aankwam op 12 juli was het winter in Zambia, maar het was 35 graden en erg koud voor de Zambianen. Ze hadden dikke jassen, mutsen en handschoenen aan, zo bizar!

Na het aanvragen van het visum stond iemand me op te wachten die me naar Sunbird zou brengen, dat is het gastenhuis in Livingstone. Ik vond het een apart gevoel, zo ver weg van Nederland, in z'n ander land waar de media eigenlijk voornamelijk armoede over laat zien. Ik was bang, maar tegelijkertijd ook zo blij.

De weg naar het Sunbird vond ik heftig. Ik zag kinderen langs de weg en dacht alleen maar "jeetje wat erg... ik ga dit nooit 5 weken volhouden". Aangekomen bij Sunbird werd ik super goed opgevangen, rondgeleid en dingen verteld over Zambia.

Ik ging het eerste weekend gelijk naar Chobe National Park in Botswana. Het was zo mooi. Het leek net of ik in de dierentuin was maar nu was ik zó dichtbij, prachtig! Zeker een aanrader als je naar Zambia gaat!

Zondag ging ik naar mijn gastgezin, waar ik zou gaan verblijven. Het gastgezin bestond uit moeder, 4 dochters en een zoon. Ik werd ontvangen als een eigen dochter het voelde zo goed! De 5 weken in Zambia heb ik het zo naar mijn zin gehad bij het gezin. Zo ben ik naar de kerk geweest, heb ik boodschappen gedaan, op de kinderen gepast, verjaardagen gevierd, naar de stad geweest en gekookt met mijn gastzusjes.

Maandag ging ik voor het eerst naar de kliniek: de Mahatma Gandi Clinic. Op het eerste gezicht ziet het eruit alsof de mensen daar niks hebben. Dat komt omdat wij hier in Nederland te overontwikkeld zijn, dat besefte ik pas toen ik daar was. Ook met minder middelen kan je goede zorg verlenen, als je hart maar op de goeie plek zit en dat zit het hier zeker! Zambianen zijn echt super lieve, vriendelijke en gastvrije mensen.

In de kliniek heb ik veel meegemaakt; van helpen bij een bevalling tot kinderen vaccineren en helpen bij de apotheek, geen dag was hetzelfde. Hoe langer ik daar was, hoe meer ik een band kreeg met de mensen die er werkten. En in het weekend kon je dingen voor je zelf doen.

Er was zoveel te zien in Zambia, zoals de Victoria Falls. Jeetje wat is dat prachtig mooi! Ik dacht: een beetje water dat naar beneden valt, dat kan toch niet zo indrukwekkend zijn. Ik had natuurlijk geen gelijk. Het is zo’n overweldigend gevoel als je daar staat, zo klein bij die megagrote watervallen. Ik ben zelfs 3 keer naar de Victoria Falls geweest omdat ik er geen genoeg van kon krijgen!

Nadat ik daar 5 weken was geweest kwam er helaas een einde aan mijn geweldige reis in Zambia. Ik heb er zoveel van geleerd! Ik ben nu 2 weken terug en mis het nog elke dag: de mensen, het land, het heerlijke relaxte leventje en de zon. Zambia heeft mijn hart gestolen!