Backpacken in Australië zorgt voor unieke ervaringen voor Leonard

De vorige keer dat ik jullie schreef was ik in Byron Bay. Daar hebben we een driedaagse Surfcursus gevolgd. Dat was echt geweldig. Met veel vallen en opstaan, schaafplekken en wat spierpijn kwamen we toch best een eindje.  Zoals gewoonlijk ziet het er natuurlijk veel makkelijker uit dan dat het in werkelijkheid is. Je moet namelijk de juiste timing, golf en snelheid hebben. Maar het was vooral vermoeiend. Drie middagen 2,5 uur in het water en dan negentig procent van de tijd tegen de golven in lopen. En als je dan een eindje het water in bent en je hebt een beetje pech, komt er een goeie golf die je weer twee of drie meter achteruit helpt. Dus slapen was voor die nachten niet echt een probleem kunnen jullie wel begrijpen. Maar buiten dat alles was het wel een geweldige ervaring om mee te maken tijdens het backpacken in Australië.

Na Byron Bay, gingen we naar het Lamington National Park. Dat was ook een van die leuke dingen die je dan met zo’n campervan kan doen. Je rijdt ergens heen en je ziet wel waar je gaat slapen. Wij kwamen daar aan en er was eigenlijk geen gratis campsite waar we de campervan konden neerzetten. Wel was er een lodge die campsites verhuurde voor een klein prijsje. De mensen waren super daar en de locatie was super mooi. Het zat op 800 meter hoogte dus hadden we een mooi uitzicht. Ook de dining room, het eten en het personeel was super. Kortom, we waren eigenlijk beiden een beetje verliefd geworden op dit plekje en besloten we gelijk om er nog een nachtje aan vast te plakken. Helaas waren we aan de tijd gebonden, anders hadden we er misschien nog wel langer kunnen blijven.

Na de eerste nacht zijn we er op uit getrokken, de wandelpaden op. En ik kan het maar moeilijk onder woorden brengen hoe mooi en heerlijk dit was. De natuur in die parken is zo puur natuur, als ik even met woorden mag spelen. De paden zijn overal tussendoor, en het is allemaal onbewerkt. Alleen hier en daar een paar keien die als trapje dienen. Voor de rest loop je over kleine kreekjes, over smalle paadjes met soms een steile helling nog geen halve meter ernaast. En dan de watervallen die we hebben gespot en de rivierstroompjes. In een woord geweldig! Die dag hebben we elf kilometer gelopen. De volgende morgen was ik alweer vroeg op en heb ik nog twee routes gelopen, in totaal zo’n veertien km. Ik heb toen nog in een van de kristalheldere meertjes, die je bij een waterval hebt, gezwommen. Niet dat ik daarop gekleed was, maar ik dacht, als ik het nu niet doe tijdens het backpacken in Australië, dan doe ik het nooit meer. Dat was dus wel even gaaf. Helaas moesten we daarna weer verder met onze reis.

We hebben nog een bezoekje aan Brisbane gebracht, waar we kennissen hebben bezocht. Vervolgens zijn we naar Harvey Bay gereden, vanwaar we de volgende dag een dagje Fraser Island gedaan hebben. Fraser Island is een van de grootste eilanden ter wereld die echt alleen maar bestaat uit zand. Die volgende dag ben ik met een tour mee geweest vanuit Bundaberg, naar het Lady Musgrave Island. Daar heb ik voor de eerste keer tijdens het backpacken in Australië gesnorkeld en gedoken, zo’n 9 meter diep. Dat was echt wel een geweldige ervaring! Hoewel het wel even spannend was, hoe het zou werken met het ademen door het zuurstof masker. Maar dat was totaal geen probleem, en ik voelde me eigenlijk meteen als een vis in het water. De onderwaterwereld was prachtig. Al die koralen en vissen en natuurlijk de mega schildpadden niet te vergeten.

Dat weekend zijn we doorgereden naar Mackay. Omdat we een vriendin/collega van mijn reisgenoot Manon bezochten, kreeg ik een tour door Mackay omdat Manon zes maanden in de buurt van Mackay op een farm gewerkt had. Dus zijn we natuurlijk ook nog even naar de farm geweest. Hoewel het de planning was om naar Cairns zouden gaan, hadden we de plannen om gegooid, omdat er gewaarschuwd werd voor veel regen en overstroomde wegen. Er was namelijk in een paar dagen zo’n honderd millimeter gevallen. Dus wilden wij omkeren naar Brisbane, om daar de campervan in te leveren. Maar na even getelefoneerd te hebben naar het bedrijf bleek dat niet meer mogelijk op zo’n kort termijn. En met de regen en de overstromingen bleek het uiteindelijk ook nog mee te vallen.

Dus vervolgden wij onze weg naar Airlie Beach, waar Manon ging skydiven en ik weer een dagje gesnorkeld en gedoken heb. Deze keer 13,5 meter diep! En weer geweldige koralen en veel bijzondere vissen gezien. Ik had geluk want we waren maar met twee personen om te duiken. Maar de andere jongen had al een duikbrevet maar ondanks dat het voor mij de tweede keer was, gingen we wat dieper dan normaal. Voor de degenen die Australië kennen, deze koralen zijn onderdeel van de Great Barrier Reef. Het grootste Reef ter wereld. Een geweldig stuk natuur! Diezelfde middag zochten we nog een plekje voor de overnachting, lekker een beetje afgelegen dachten wij zo. Nu had ik tijdens het backpacken in Australië op Kangaroo Island een gezellig Oostenrijks koppel ontmoet. Met hen een praatje gemaakt en nooit gedacht hen ooit nog eens te zien. Vervolgens liep ik ze op Fraser Island, een paar duizend kilometers verderop, weer tegen het lijf. Fraser Island is een enorme toeristische trekpleister dus het was mogelijk. Maar toen we deze kampeerplek opreden kon ik mijn ogen niet geloven dat ik hen weer zag, op een verlaten kampeerplek in de middle of nowhere. Zo zie je maar, ook al is Australië nog zo groot, het blijft een klein wereldje.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Cairns, na eerst een tussenstop te hebben gehad bij een mooi natuurpark met een grote waterval. Deze zat nog geen 200 meter van onze campsite. Daar hebben we gistermorgen dan na 23 dagen en 4300 km onze campervan afgegeven. Hierbij wil ik jou Manon, via m’n blog, bedanken voor de afgelopen weken. Het was een enorme gave, leuke en gezellige tijd. Met daarin zo veel gave momenten mee te hebben meegemaakt. Ik hoop al die lange ritten samen met jou nooit te vergeten! Zingen, navigeren, door het mega hectische Sydney rijden, schrikken, parkeerplaatsen zoeken, over de gekste wegens gereden en dan vooral het lachen niet te vergeten. En eigenlijk vind ik het best een prestatie dat we, nadat we elkaar nog maar een dikke week kenden tijdens het backpacken in Australië, gewoon even drie weken 24/7 met elkaar zijn opgetrokken zonder elkaar in de haren te vliegen. Dus bij deze nogmaals bedankt!