Kim blikt terug op haar backpack avontuur in Australië, totally worth it!

Waarom Australië kun je je afvragen. Ik heb voor Australië gekozen omdat er daar heel veel backpackers zijn. Bovendien heerst er een westerse cultuur die vrijwel gelijk is aan de onze. En als laatste heb ik ook wat (verweg) familie in Melbourne. Ik wist al meteen dat ik niet helemaal alleen naar Australië wilde. Zowel ik als mijn ouders hebben nooit veel gereisd, dus we wilden graag hulp met het visum, vliegtickets en de voorbereiding. Door een tip kwamen we bij Travel Active terecht. Ik heb eerst een infodag bezocht. Daarvan werd ik al helemaal enthousiast. Vervolgens hebben we op kantoor een keer afgesproken. Daarna was het zeker dat ik met Travel Active naar Australië zou gaan. Omdat het nog wel een tijdje zou duren voordat ik weg zou gaan, heb ik me niet meteen aangemeld. Dat gaf me nog even de tijd om te beslissen op welke dag ik wilde gaan. Uiteindelijk heb ik gekozen voor 5 september 2016. Zodra ik dit wist heb ik me ook snel daarna aangemeld voor de groepsreis deze dag. De groepsreis vond ik een heel fijne optie. Dat gaf me de gelegenheid om al wat mensen te leren kennen voor vertrek, zodat ik niet helemaal alleen zou zijn.

Het was pas januari, dus ik had nog alle tijd om me voor te bereiden. Ik heb me in die tijd dan ook vooral met school beziggehouden. In juni kreeg ik te horen dat ik geslaagd was voor mijn VWO, dus toen begonnen de voorbereidingen toch echt. Visum aanvragen, bankrekening openen, oriënteren op waar ik heen wil en spulletjes kopen voor de grote reis; het hoort er allemaal bij. Ik begon steeds meer aan Australië te denken en kon nauwelijks wachten om te gaan. Een paar weken voor vertrek zijn we met de groep bijeengekomen in Nijmegen. Dat was een heel leuke avond. We hebben elkaar die avond een beetje leren kennen.

De laatste weken vóór vertrek waren stiekem toch wel moeilijk. Ik begon nu pas echt te beseffen dat ik van iedereen afscheid moest nemen. Hoewel ik nog steeds uit keek naar de grote reis, was ik ook bang voor wat er komen ging. Ik was pas 18 jaar, dus ik had nog nooit zonder ouders of zusje gewoond. Verder vond ik de gedachte dat ik mijn vriend en beste vriendin bijna een jaar niet zou zien echt verschrikkelijk. Vlak voor vertrek had ik mijn afscheidsfeest. 's Middags kwam alle familie langs. Ik had erg veel moeite om van opa en oma afscheid te nemen. Dat gevoel was wederzijds. (zij zijn dan ook maar wat blij dat ik weer veilig terug ben). 's Avonds had ik de grote fuif voor al mijn vrienden en vriendinnen. Het was natuurlijk heel gezellig, maar ik had toch wel een dubbel gevoel.

En toen was het ineens al 5 september. De dag waar ik al zolang naar uit had gekeken. Het was tevens de verjaardag van mijn kleine zusje. Mijn vliegtuig vertrok pas 's avonds om 22.00 uur, dus we konden haar verjaardag gelukkig nog een beetje 'vieren'. 'Vieren' tussen aanhalingstekens, omdat het de verdrietigste verjaardag was die ik heb meegemaakt. Aan het einde van 'lang zal ze leven' waren mama, papa, mijn zusje en ik allemaal tranen met tuiten aan het huilen. Van de andere kant wel een verjaardag om nooit te vergeten. Rond een uur of twee vertrokken we al naar Schiphol. We wilden natuurlijk zeker op tijd zijn. Ook mijn beste vriendin en mijn vriend kwamen naar Schiphol. Zij hadden van tevoren allebei school. Met ons zessen hebben we nog wat gedronken en al veel te gauw kwam het moment waarop afscheid genomen moest worden. En dat was één van de moeilijkste momenten ooit. Er gingen zoveel emoties en gedachten door me heen op dat moment. Ik was bang om alles helemaal alleen te moeten doen, maar tegelijkertijd ook heel nieuwsgierig naar wat me te wachten stond. Na een aantal dikke knuffels en nog veel meer tranen was het dan tijd om te gaan. Een groot avontuur stond me te wachten.

En het is het allemaal waard geweest. De eerste weken waren erg moeilijk. Ik voelde me vaak alleen en wilde terug naar huis. Gelukkig had ik wel meteen een hele trip langs de oostkust geboekt. Dat heeft me enorm geholpen. Tijdens deze trip heb ik zo'n toffe dingen meegemaakt en zoveel leuke mensen ontmoet. Al gauw voelde ik me weer helemaal goed. Ik kon niet wachten op wat er allemaal komen ging en wilde nog lang niet naar huis. En dat is maar goed ook, want ik heb echt een top tijd gehad in Australië!